Strażnicy graniczni i podlascy leśnicy podpisali porozumienie o współpracy. Na granicę trafiły trzy tony wędzonej ryby

Straż Graniczna współpracuje z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Białymstoku od początku trwania kryzysu migracyjnego na granicy. Teraz ta, jak przyznają obie strony wzorcowa współpraca, została zawarta oficjalnie.

- Jak ktoś kiedyś powiedział, słowa ulatują a pisma zostają. Dlatego dzisiaj uroczyście wymieniliśmy te dokumenty - mówi Andrzej Nowak, dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku.

We współpracę zaangażowanych jest 11 nadleśnictw położonych w strefie przygranicznej, czyli aż 1/3 nadleśnictw należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. To m.in. Czeremcha, Nurzec, Białowieża czy Hajnówka.

- Obszary graniczne przebiegają w lasach i puszczach, które znajdują się w administrowaniu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. To jej pracownicy są tutaj gospodarzem, a my, w związku z wykonywaną przez nas funkcją ochrony granicy państwowej, z tej gościny korzystamy - mówi gen. bryg. Andrzej Jakubaszek, komendant podlaskiego oddziału Straży Granicznej.

Jak podkreśla komendant, dzięki pomocy pracowników RDLP, pogranicznicy mogą szybciej zlokalizować szlaki migracyjne.

- To ludzie którzy najlepiej znają ten obszar. Wiedzą jak się tu poruszać, jak zabezpieczać ślady - wymienia gen. bryg. Jakubaszek.

Do tego leśnicy na bieżąco przekazują polskim służbom drewno. W sezonie zimowym wzdłuż linii granicznej i na licznych posterunkach w strefie nadgranicznej płonie kilkaset ognisk, przy których ogrzewają się funkcjonariusze.

W czasie spotkania Józef Kubica, p.o. dyrektora generalnego Lasów Państwowych, dziękując działającym na granicy funkcjonariuszom Straży Granicznej, Policji i żołnierzy Wojska Polskiego, przekazał im świąteczny prezent - trzy tony wędzonej ryby.

- W szczególnym, świątecznym czasie dzielimy się tym, co dobre z lasu, rybami ze stawów w Niemodlinie. To gest podziękowania, któremu towarzyszą życzenia, by nadchodzące Święta, spędzone z daleka od rodziny, choć w małym zakresie przypominały żołnierzom domową atmosferę – podkreśla Józef Kubica.

Zobacz też: