Festiwal Sztuk Dawnych - Imieniny Izabeli Branickiej 2017

Tegoroczny Festiwal Sztuk Dawnych - Imieniny Izabeli Branickiej rozpoczną Wieczory historyczne z gawędą o Izabeli Branickiej oraz recitalem Urszuli Jasieckiej - Bury na klawesynie w Muzeum w Tykocinie (16.11) oraz Pałacu Branickich w Choroszczy (17.11).

Kolejne trzy dni to koncerty w Auli Magna Pałacu Branickich w Białymstoku.

W sobotę 18 listopada - rekonstrukcję Nieszporów Maryjnych z XVIII wieku z muzyką Jana Dismasa Zelenki wykona międzynarodowa obsada solistów, Męski Zespół Wokalny - Schola Gregoriana Sancti Casimiri, chór Zespołu Muzyki Dawnej „Diletto” oraz Orkiestra Festiwalu Sztuk Dawnych pod dyr. Anny Moniuszko.

W dzień imienin hetmanowej 19 listopada zostanie przedstawiony spektakl taneczno-muzyczny "Pewnego razu w Wenecji" w wykonaniu Baletu Dworskiego Cracovia Danza i Atelier Teatralnego Studio Dono, a finałem tegorocznego festiwalu będzie Oratorium Johanna Adolfa Hassego - Nawrócenie św. Augustyna (La Conversione di Sant' Agostino) w wykonaniu solistów, chóru Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku oraz orkiestry Zespołu Muzyki Dawnej „Diletto” pod dyr. Anny Moniuszko.

Festiwal Sztuk Dawnych - Imieniny Izabeli Branickiej 2017 - program

16.11.2017 r. - godz. 18.00 - Muzeum w Tykocinie

Wieczór historyczny, Gawęda o Izabeli Branickiej Andrzeja Lechowskiego i recital Urszuli Jasieckiej - Bury - klawesyn.

Nieodłącznym elementem każdego Festiwalu są wykłady i gawędy dotyczące życia arystokracji w XVIII wieku z szczególnym uwzględnieniem Izabeli Branickiej z Poniatowskich. Przybliżają one publiczności mało znane fakty z życia Izabeli Branickiej a także innych rodów tworzących magnaterię w Polsce w XVIII wieku. Połączenie gawędy z muzyką kameralną cieszącą się wielką popularnością w każdej epoce, stanowi cenne uzupełnienie wielkich wydarzeń scenicznych i koncertowych, w które obfituje rokrocznie Festiwal Sztuk Dawnych.

Podczas recitalu Urszula Jasiecka-Bury zagra na klawesynie twórczość z czasów saskich.

- W 1757 roku został sprowadzony do białostockiej kapeli z Saksonii - Dominik Grabenbauer - organista i klawicymbalista - informuje dr hab. Anna Moniuszko. - Jakie utwory ze sobą przywiózł do Białegostoku nie wiemy, ale prezentacja utworów kompozytorów związanych z dworem Sasów na klawesynie, będzie ciekawą próbą rekonstrukcji recitali jakie miały miejsce na dworze Branickich w XVIII wieku.

Tykocin został po Potopie Szwedzkim odbudowany przez Czarnieckiego, który w zamku umieścił swój osobisty skarbiec, gromadząc w nim znaczne dobra, które uczyniły jego córki jedną z najlepszych partii w Rzeczypospolitej. Poprzez mariaże córek hetmana, Tykocin wraz ze starostwem stał się własnością Gryfitów Branickich. Braniccy utworzyli w miejscu starostwa hrabstwo tykocińskie, a Tykocin stał się centrum ich podlaskich dóbr. Po pożarze i zniszczeniach wojny domowej o sukcesję między Sasem a Stanisławem Leszczyńskim w XVIII w. Tykocin został gruntownie przebudowany w stylu barokowym.

Henryk Mościcki w monografii Białegostoku pisał: „Na kilka dni przed imieninami zjeżdżać zaczęli do Białegostoku zaproszeni goście. Przybyli więc: synowie Augusta III, kanclerz wielki koronny Małachowski z żoną, biskupi Krasicki i Wołłowicz, Mniszchowie, Pacowie, Brühlowie, wojewoda Sapieha, kasztelan Łoś, kasztelan Rozwadowski, wojewoda Sołohub, podstoli Lubomirski, wielki łowczy Czartoryski etc. Najpierw urządzono dwudniowe polowanie w okolicach Bielska, Brańska i Tykocina; uczestnicy wrócili z pięknymi trofeami myśliwskimi.” Wieczór historyczny zatem będzie okazją do przypomnienia roli Tykocina w czasach Izabeli Branickiej.

17.11.2017 r. - godz. 18.00 - Pałac Branickich w Choroszczy
Wieczór historyczny, Gawęda o Izabeli Branickiej Anny Dąbrowskiej i recital Urszuli Jasieckiej - Bury - klawesyn.

Podczas recitalu Urszula Jasiecka-Bury zagra na klawesynie twórczość z czasów saskich.

Choroszcz położona nieopodal Białegostoku posiada kilka zachowanych do naszych czasów zabytków wybudowanych przez Branickich. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela i Pałac Branickich (aktualnie Muzeum Wnętrz Pałacowych) przypominają współczesnym swoich fundatorów - Izabelę i Jana Klemensa Branickich. Koncert w ramach Festiwalu Sztuk Dawnych będzie doskonałą okazją do wspomnienia zasłużonej nie tylko dla Białegostoku Izabeli Branickiej.

[b]Pałac Branickich w Białymstoku - Aula Magna:

18.11.2017 - godz. 18:00[/b]

Koncert oratoryjny - Nieszpory Maryjne z XVIII wieku Jana Dismasa Zelenki - rekonstrukcja muzyczna

Wykonawcy: Anna Wolfinger - sopran, Sławomir Bronk - kontratenor, Przemysław Borys - tenor, Jurij Gadzeckyj (Ukraina) - bas. Partie chorałowe wykona Męski Zespół Wokalny Schola Gregoriana Sancti Casimiri. Chór Zespołu Muzyki Dawnej Diletto, Orkiestra Festiwalu Sztuk Dawnych pod dyr. Anny Moniuszko

Jan Dismas Zelenka większość życia spędził na dworze saskim u Augusta II. Dwór ten był dwuwyznaniowy, ponieważ sam elektorat Saksonii był ewangelicki (luterański), ale elektor Fryderyk August II musiał przejść na katolicyzm, by zostać królem Polski. Tak jak Johann Sebastian Bach i inni kompozytorzy odpowiadali za przygotowywanie oprawy muzycznej do nabożeństw i uroczystości protestanckich, tak Zelenka odpowiadał za część katolicką. Psalmy Nieszporne i inne utwory wykorzystane w koncercie zostaną wykonane zgodnie ze strukturą i śpiewami z nabożeństwa Nieszporów na święta Maryjne jakie wykonywano zazwyczaj w sobotę oraz w nawiązaniu do obchodzonego 16 XI w Diecezji Wileńskiej do której należał niegdyś Białystok - uroczystości NMP Ostrobramskiej.

Jan Klemens Branicki jako stronnik Augusta II, był częstym gościem na jego dworze. Wspólny władca przyczyniał się również do wymiany kulturalnej pomiędzy Rzeczpospolitą a Saksonią. Już w 1749 roku Branicki nabył u J.S. Bacha w Dreźnie instrument - Pianoforte. Wielu artystów kapeli królewskiej występowało zarówno w Warszawie jak i stolicy Saksonii. W 1757 roku Branicki sprowadził do swojej kapeli klawicymbalistę i organistę z Saksonii - Dominika Grabenbauera, za którego ręczył u Hetmana sławny kastrat Pasqualini działający w Dreźnie i Warszawie. Jest zatem wielce prawdopodobne, że w XVIII wieku kapela Branickiego wykonywała muzykę pochodzącą z Drezna.

19.11.2017 - godz. 18:00

Spektakl "Pewnego razu w Wenecji" - spektakl taneczno - muzyczny z komedią dell’arte i tańcem dawnym w wykonaniu Baletu Dworskiego Cracovia Danza i trupy Komedianty.

„Pewnego razu w Wenecji” to spektakl, w którym spotykają się różne elementy sztuki barokowej – taniec, teatr i muzyka. W warstwie muzycznej przedstawienia rozbrzmiewają zarówno utwory wielkich twórców XVII i XVIII wieku jak i dawne tradycyjne melodie taneczne w doskonałych opracowaniach, co koresponduje z różnorodnością postaci pojawiających się na scenie (książęta, szlachta, kupcy, służący, gondolierzy). Tancerze występują do muzyki tak wielkich włoskich twórców jak Antonio Vivaldi (La Folia) czy Gioacchino Rossini (opracowanie pieśni weneckich gondolierów). Istotne miejsce w spektaklu zajmują jednak fragmenty opery-baletu autorstwa francuskiego kompozytora André Campry. Jego Le carnaval de Venise opowiada bowiem dokładnie o czasach i miejscu, w których toczy się akcja przedstawienia. Do tego też dzieła zachowały się oryginalne choreografie, które zostały w spektaklu zrekonstruowane. Muzyka tradycyjna jest w przedstawieniu reprezentowana jest m.in. przez niezwykle popularną w epoce baroku, pochodzącą z okolic Neapolu tarantellę, której muzyka oddaje żywiołowy charakter tańca niższych warstw społecznych.

20.10.2017 - godz. 19:00 - Aula Magna w Pałacu Branickich w Białymstoku

Johann Adolf Hasse, Oratorium - Nawrócenie św. Augustyna - "La Conversione di Sant' Agostino"

Wykonawcy: Monica - Sopran - Anna Mikołajczyk - Niewiedział, Alipio - Alt - Marcin Gadaliński, Agostiono - Alt - Michał Sławecki, Simpliciano - Tenor - Przemysław Baiński, Navigio - Bas - Dawid Biwo, Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, Orkiestra Zespołu Muzyki Dawnej Diletto pod dyr. Anny Moniuszko.

Johann Adolf Hasse był przez około 30 lat dyrygentem na dworach Augusta II Mocnego i Augusta III – elektorów saksońskich. Byli oni także w tamtych czasach kolejnymi władcami Polski i prawdopodobnie dlatego Hasse interesował się muzyką polską i niejednokrotnie próbował nawiązać do jej stylu. Świadczą o tym pojawiające się w jego dziełach ustępy opatrzone słowami alla polacca lub arie nel gusto polacco. Ponadto, w latach 1758–1762 drezdeński zespół wielokrotnie pojawiał się w Warszawie, gdzie wykonał oprócz kilkunastu oper również cieszące się szczególnym powodzeniem oratorium "I pellegrini al sepolcro di Nostro Signore". Istnieją poszlaki, że Hasse będąc wraz z dworem Augusta III w Warszawie, gościł również w Białymstoku u drugiej po królu osoby w Państwie Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Klemensa Branickiego. Istnieje też duże prawdopodobieństwo, iż z racji na powiązania kapelmistrza białostockiego Antoniego Kossołowskiego z orkiestrą królewską w tym okresie, również dzieła Hassego były wykonywane w Opernhausie Branickich.

Na wszystkie imprezy - wstęp wolny!