Nabożeństwo żałobne w intencji arcybiskupa Mirona. Hajnówka w żałobie. (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Na pokładzie było 96 osób. Nikt nie przeżył. Zginęła para prezydencka, posłowie, senatorowie, najważniejsi ludzie w państwie, w tym arcybiskup Miron.

- Tylu ludzi zginęło. Wśród nich także nas arcybiskup Miron. Nie ma go wśród nas, żywych. Ale on jest i zmartwychwstanie dla nowego życia - zwrócił się do wiernych ks. dziekan Michał Niegierewicz, proboszcz parafii Świętej Trójcy.

- Z taką nadzieją, z taką wiarą, drodzy bracia i siostry, żegnamy się z każdym chrześcijaninem. Pomódlmy się za tych, którzy odeszli do życia wiecznego. Teraz, w czasie Świętej Paschy, pomódlmy się za naszego prezydenta, naszego arcybiskupa Mirona i wszystkich, których Pan Bóg wezwał do siebie. Chrystos Woskresie!

Cicho, chociaż sobór pełen wiernych. Tylko świeczek znacznie więcej niż zazwyczaj. Ludzie modlą się w skupieniu. Niektórzy płaczą. Wielu z nich nie dowierza, że stała się taka tragedia.

Mimo że to czas radosnego zmartwychwstania, wszystkie twarze smutne. Nie chcą mówić. Ani o żalu, ani o tym, że sobór został bez arcybiskupa. Przecież tak niedawno był w Hajnówce, rozmawiał z ludźmi, święcił palmy wielkanocne, radował się razem z wiernymi.

Ale już nigdy nie pojawi się w soborze Świętej Trójcy.

- Wczoraj, gdy szłam do pracy, dowiedziałam się o jego śmierci i aż dreszcze przeszły po ciele - pani Luba płacze. - Bardzo życzliwy człowiek. Szkoda. Zawsze w niedzielę był tutaj, z nami.

Piotr Owłasiuk, członek rady parafialnej parafii Świętej Trójcy w Hajnówce, jest emerytem wojskowym. Latał śmigłowcami, pracował w tej jednostce, której samolot się rozbił. Płacze, choć to żołnierz.

- Ciągle nie wierzyłem. Sprawę tego wypadku śledziłem bardzo dokładnie, ale nie wierzyłem - mówi Piotr Owłasiuk. - Myślałem: może się nie zabrali, może spóźnili. Wciąż czekałem na lepsze wieści. Dzwoniłem nawet tu, na parafię. Aż lista została opublikowana. Jestem w szoku, bo już go nigdy nie zobaczę w tym miejscu, w zakrystii. Ciągle myślę, że to nieprawda. Przecież chodziłem z krestnym chodom, na Wielkanoc krzyż niosłem, którym otwiera się drzwi w cerkwi, na Paschę. I właśnie arcybiskup tym krzyżem popychał drzwi. Przeżyłem swój własny dramat, bo w Warszawie, w wypadku samochodowym zginęła córka i żona. To było 20 lat temu, ale znam ten ból. Wiem, co przeżywają rodziny tych, co zginęli.

W sobotę, o godz. 16, proboszcz Niegierewicz odprawił pierwszą panichidę za duszę arcybiskupa Mirona. W niedzielę, tuż przed godz. 11, odbyła się druga panichida.

- Był bardzo dobrym człowiekiem, znałem go z seminarium, razem się uczyliśmy. Bardzo ludzki, skromny. Teraz będzie służył tylko Panu Bogu, ale już nie nam - wzrusza się ks. Michał Niegierewicz. - Nie docierało do mojej świadomości, że zginął władyka Miron. Wesoły, młody, sprawny człowiek. Dopiero gdy zaczęła się panichida, w cerkwi puste miejsce, kwiaty. Jakoś zaczęło do mnie docierać, że go nie ma.

W czwartek wieczorem arcybiskup był w parafii.

- Pożegnaliśmy się. Powiedział, że w tę niedzielę nie przyjedzie, bo odprawi nabożeństwo w Radomiu, ale w kolejną niedzielę będzie w Hajnówce i spotkamy się, porozmawiamy. A tu co? Koniec.