BASowiszcza 2016. Zero-85, Brutto, Jazzombie i Erik and the Worldly Savages (zdjęcia, wideo)

Festiwal Muzyki Młodej Białorusi z biegiem lat zmienił formułę. Od dawna oprócz zespołów białoruskojęzycznych, czy wręcz przyjeżdżających do Polski, bo na Białorusi nie mają okazji do występów, zmienił się w festiwal muzyczny prowadzony po białorusku, ale prezentujący szerokie spectrum dźwięków.

Tak było pierwszego dnia festiwalu podczas genialnego występu polskiego zespołu Hańba. Wcześniej całe uroczysko Boryk szalało przy dobrze znanych w Polsce piosenkach zespołu Krambambula, krakowscy muzyczni rewolucjoniści, mimo mocnego przekazu, mieli znacznie mniejszą widownię.

Jeszcze inaczej było w sobotę. Podobnie jak przed rokiem wydaje się, że część widzów przyjechała specjalnie do Gródka, zwabiona darmowym koncertem reklamowanych w niektórych mediach Jazzombie. Jednak dla wielu stałych bywalców najważniejszym występem miało być przypomnienie dokonań muzycznych polsko-białoruskiej formacji Zero-85. To była wyjątkowo mroczna i depresyjna porcja dźwięków, zaś wieloletni bywalcy tej imprezy mogli przypomnieć sobie jej najmocniejsze, rockowe edycje. Wcześniej publiczność świetnie bawiła się przy bałkańsko-cygańsko-rockowym ansamblu Erik & the Worldly Savages. Nie był to folk klasy Hańby, ale osoby, które musiały wybierać pomiędzy festiwalem w Czeremsze a tym na uroczysku Boryk mogły przez chwilę poczuć się jak "na wiejskim podwórzu".

Dla wielu gwoździem imprezy była kolejna wizyta zespołu Brutto. Ich nieskomplikowany punk podany jest w niezwykle żywiołowej i widowiskowej formie, a publiczność doskonale znała każdą linijkę tekstu. Tłumy pod sceną szalały skandując wraz z Brutto słowa, a finałowe pozdrowienia Ukrainy i okrzyki "żywie Biełaruś" brzmiały w całkowitej symbiozie.

Od wielu lat BASowiszcza są właściwie jedynym rockowym festiwalem w województwie podlaskim, świetnie wyprodukowanym i szeroko transmitowanym w mediach elektronicznych. Dobór zespołów i układ koncertów to już autorska sprawa organizatorów, niefortunne nałożenie się terminów boli, ale życie jest sztuką wyboru. Ja wybrałem Boryk.