Józef Baran
Wydał ostatnio interesujący poemat krytyczno-poetycki "Krawiec", zawierający gorzką diagnozę stanu literatury współczesnej. Najchętniej wydrukowałbym fragmenty poematu, ale jest to niemożliwe ze względu na jego rozmiary, więc publikuję dwa utwory z innego tomu Sobieraja "Wojna kwiatów". Pierwszy - "Katedra" - nawiązuje do ewangelicznego przesłania o "modlitwie samymi wargami", nie sercem, a także o przeroście formy (instytucji) nad treścią. Drugi - jest lirykiem nawiązującym do słynnego "Snu nocy letniej". Dominantą wierszy Sobieraja jest myśl, której podporządkowuje obrazy, ale zdarzają mu się też liryki nastrojowe czy też - jak to dziś mówią młodzi - "klimatyczne". Wypowiedzi Sobieraja na temat literatury współczesnej warto czytać, choćby dlatego, że jako krytyk ma on odwagę płynięcia "pod prąd" obowiązujących mód.
TOMASZ SOBIERAJ
KATEDRA
Nie miałem na bilet
Do świątyni
Więc usiadłem u stóp
Kamiennego Jezusa
Wyjąłem nóż i chleb
Patrzyliśmy
Na radosny korowód
Wychodzących z katedry
A ona spała
Pod strażą strzelistej wieży
Wyniosła i silna
Pusta
Piękna forma
Bez Boga
I wiernych
Finał
Teatru
Krzyża
Dokonany
WIECZOREM
Świetlisty pielgrzym
Przeszedł po niebie
Zawrócił w głowach
Słonecznikom
Pochyliły się zawstydzone
Jak chłopcy przyłapani
Na podglądaniu dziewcząt
Obudziły się nocne motyle
Te z kolei
Kochają się w księżycu
Jednak bez wzajemności -
On wyraźnie woli szepty strumienia
W którym tak doskonale
Rozpuszcza chłodne światło
Ogród śni sam o sobie
Jest późno
Idę po niebieskie astry
Które tak lubisz stojące w wazonie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?