Duma, elegancja i harmonia

Rasa z historią

Szczenięta jak najszybciej należy poddać mądremu szkoleniu i tresurze

Rasa z historią

Najstarsze ślady rasy prowadzą do pierwotnych psów afrykańskich plemion Khoi-Khoi (Hotentotów). Były to plemiona myśliwych i pasterzy, które ok. 500 r. n.e. rozpoczęły wędrówkę z północnych krańców afrykańskiego kontynentu (dzisiejszy Egipt, Etiopia i Sudan) na południe, w stronę Przylądka Dobrej Nadziei. Tam, w XV wieku psy z pręgą na grzbiecie, po raz pierwszy zetknęły się z Europejczykami - portugalskimi żeglarzami.
Początek dzisiejszej rasie dali misjonarze przybywający z Europy do Afryki, którzy zaczęli je krzyżować z przywiezionymi ze sobą psami.
Ostatecznie rasa została uznana w 1924 roku.

Opowieść o tych niezwykłych psach Małgorzata Nowak, właścicielka domowej hodowli "York Fan" w Białymstoku, zaczyna od przedstawienia historii rasy.

- Przez wiele lat rhodesian był używany do polowań na grubą zwierzynę - mówi. - Jego zadaniem nie było jednak atakowanie drapieżników, ale tropienie i osaczanie zwierzęcia tak długo, aż się zmęczy, a myśliwy wymierzy w zdobycz celny strzał.

Dzisiejsze rhodesiany są psami udomowionymi, jednak zachowały swój myśliwski instynkt.
- Uwielbiają tropić i węszyć - mówi Małgorzata Nowak. - Kiedy wyczują ślad jakiegoś zwierzęcia, są tak bardzo zaabsorbowane, że przestają słyszeć nawoływanie pana i nie reagują na polecenia.
To rodzinny pies, bardzo związany ze swoim właścicielem. Potrzebuje stałego i bliskiego kontaktu z człowiekiem, dlatego powinien mieszkać z ludźmi, którzy mogą poświęcić mu dużo czasu. Z całej rodziny wybiera jedną osobę, której jest oddany całkowicie.

- W naszym domu to ja głównie zajmuję się psami - mówi pani Małgorzata. - Ale i tak Dakota za najważniejszą osobę w rodzinie uważa mojego męża.

Ridgeback potrzebuje bardzo dużo ruchu i zadań, które pozwalają mu ćwiczyć i rozwijać inteligencję.
- Te psy w żadnym wypadku nie nadają się do kojca czy do trzymania wyłącznie w ogrodzie - przestrzega Małgorzata Nowak. - Ogród nie zastąpi im codziennych spacerów i nie zapewni ilości ruchu, jakiej potrzebują.

Decydując się na kupno rhodesiana trzeba pamiętać o tym, że wymaga on długich spacerów i jest psem aktywnym. Lubi pływać, biegać po lesie, towarzyszyć ludziom w rowerowych wycieczkach. Jest niezwykle zwinny i szybki - potrafi biec z prędkością nawet 60 km/h.

Psy tej rasy to przede wszystkim wielcy indywidualiści, dlatego wymagają konsekwentnego, stanowczego, ale łagodnego wychowania i prawidłowej socjalizacji.

- Rhodesiany już od szczenięcego wieku powinny być poddawane szkoleniu - mówi hodowczyni. - W żadnym wypadku nie można jednak szkolić ich na psa obronnego. Jest to pies bardzo inteligentny - gdyby miał atakować zrobiłby to tak, żeby zagryźć.

Pomimo wrodzonego instytnktu są to jednak psy spokojne i zrównoważone. Nie są agresywne, potrafią jednak obronić swojego pana w razie rzeczywistego niebezpieczeństwa. Dobrze tolerują obecność dzieci, chętnie się z nimi bawią. Mieszkając z innymi zwierzętami łatwo się z nimi zaprzyjaźniają.
- Dakota ma bardzo fajny stosunek do naszych yorków i maltańczyków - mówi pani Małgorzata. - Chętnie się z nimi bawi, opiekuje się całym stadkiem, ale jak jej podpadną, rozstawia je po kątach.
Z natury jest to pies, który unika konfliktów, jednak zaatakowany potrafi się skutecznie bronić.
- Nie reaguje agresywnie na spotykane na ulicy psy - zapewnia Małgorzata Nowak. - Jeżeli jednak poczuje zagrożenie może pokazać zęby i czekać na rozwój wypadków.

Rhodesian to pies bardzo czujny. Jeżeli w domu pojawi się ktoś obcy ,może warknąć, dając do zrozumienia, że to jego terytorium. Podobnie jest, gdy ktoś zbliża się do terenu posesji. Nie jest jednak hałaśliwy, nie powinien więc być uciążliwy dla naszych sąsiadów. Pozostawiony sam w domu spokojnie będzie czekał na powrót domowników.

To, co najbardziej charakteryzuje te psy, to pręga na grzbiecie, utworzona z sierści rosnącej "pod włos". Sięga ona od łopatek do okolic lędźwi. Pręga musi mieć dwie korony, tzw. wicherki, leżące naprzeciwko siebie w górnej części, zwanej "box". Wzorzec rasy przywiązuje dużą wagę do kształtu, długości i proporcji pręgi, a wszelkie odstępstwa od standardu uważane są za wadę.
- Decyzję o kupnie rhodesiana podjęliśmy po tym, jak zobaczyliśmy te psy po raz pierwszy - wspomina pani Małgorzata. - Zachwycił nas ich wygląd. To psy o wyważonych proporcjach, silne, muskularne. Sa też bardzo zwinne, wytrzymałe, poruszają się niezwykle elegancko i harmonijnie.
Sierść ridgebacka jest krótka, lśniąca i łatwa w pielęgnacji. Spotyka się różne odcienie umaszczenia - od jasnopszenicznej rudości do niemal czekoladowego brązu. Oczy zdrowego ridgebacka są błyszczące, o inteligentnym i bystrym wyrazie. Tęczowka może być ciemnobrązowa, poprzez jasnobrązową aż do bursztynowej.
Rhodesiany to wielkie łakomczuchy. Ich dieta powinna być jednak, tak jak u wszystkich dużych ras psów, zbilansowana i urozmaicana.
- Szczeniętom należy podawać biały ser, duże psy uwielbiają surowe mięso. Główne posiłki składają się z ryżu, warzyw i mięsa - mówi hodowczyni.
Rasa uznawana jest za zdrową. Może występować dysplazja, zdarza się to jednak sporadycznie. Zadbane psy żyją około 12 lat.
Wzorzec rasy określa jako pożądaną wysokość psa w kłębie od 63 do 69 cm, suki od 61 do 66 cm i wagę dla psa 36,5 kg, a dla suki 32 kg.