Paulin Wilk – Pojutrze. O miastach przyszłości

Ta książka to nie tylko zbiór reportaży z miejsc, do których nie zawsze łatwo dotrzeć, ale też zrytmizowany traktat o historii miast, ich przyszłości i ich mieszkańcach. Bo w każdym z nich Paulina Wilk znajduje kogoś, kto swoją osobistą human story opowie o mieście. Wytłumaczy czy jest spełnieniem marzeń, czy tylko przystankiem w drodze do jakiejś ponad narodowej kariery.

Są tu miasta obrzydliwie bogate – Dubaj ze sztuczną wyspą, położone w Afryce czy Ameryce Południowej i jest – zdawałoby się tak dobrze znana – Kopenhaga. Autorka odkrywa w nich pewien porządek, nadany przez architektów i zarządców, obłaskawiony przez spotkanych mieszkańców. Jest też w książce miejsce na rozważania o przyszłości generowane przez teraźniejszość.

Kto wie, ile procent ludzkości za kilkadziesiąt lat przeniesie się do miast. Czy staną się trybikami machiny, czy poddadzą ułudzie wiecznej szczęśliwości. Jak choćby mieszkańcy Singapuru, którzy podobno nie znają bolączki łapówek, a taksówkarze nikogo nie naciągają. Ale nie wszyscy mają po równo, o nie. Samochodów luksusowych jeździ w Singapurze więcej niż w Monaco, a i przychody z kasyn gry są większe. To miasto ciągle się rozbudowuje. W 2030 roku ma na wyspie mieszkać już siedem milionów ludzi.

Inny moloch – Bombaj, piórem Pauliny Wilk wydaje się być bliski każdemu innemu miastu. A to za sprawą podglądanego młodego 20-latka. Z włosami natłuszczonymi kokosowym olejem i w klapkach udających skórę nie może oderwać wzroku od smartfona. Zdaniem Wilk - „przeniósł się na orbitę możliwości, jakby to, co go otacza, nie istniało”. Dalej pisarka snuje rozważania, czy ustala wysokość łapówki za podłączenie butli z gazem, czy może kupuje bilet na pociąg, gdzie żeni się kuzyn albo umawia z dziewczyną na seksczacie.

Ogromna wiedza autorki splata się w tej książce z czułością, z jaką traktuje zwykłych ludzi. To dzięki nim i przez nich opowiada o miastach i snuje przed oczami czytelników wizje o ich przyszłości. Jakie? Warto sprawdzić, bo to wciągająca lektura – i dla wielbicieli reportaży podróżniczych i amatorów urbanistyki, nie wspominając o futorologii.