Pamiętajmy o rotmistrzu Wasilewskim

8 maja dziś powszechnie kojarzy się z zakończeniem działań wojennych w Europie. Jeśli odniesiemy go do współczesności, to kraje, które są członkami Unii Europejskiej, obchodzą Dzień Europy. W historii Białegostoku 8 maja ma jednak inne, historyczne znaczenie. Tego dnia przypadało święto 10 . Pułku Ułanów Litewskich. Był on dumą naszego miasta, w którym stacjonował od 19 22 roku. W dzień poprzedzający święto, o godz. 20, w koszarach pułku przy świetle pochodni odbywał się uroczysty capstrzyk, nazajutrz - pułkowa defilada.

Przez ostatnie lata depozytariuszami tamtej tradycji było koło 10. Pułku Ułanów Litewskich, ale przede wszystkim rotmistrz Bernard Wasilewski. Przed wojną podoficer pułku, w czasie kampanii wrześniowej przeszedł szlak bojowy od wypadu do Prus Wschodnich aż do bitwy pod Kockiem. Jako jeniec trafił do stalagu, po wyzwoleniu najpierw osiadł na Kujawach, by później powrócić do Białegostoku.

Od początku lat 90. nie opuścił żadnej uroczystości religijno-patriotycznej. Dowodził pocztami sztandarowymi podczas Święta Niepodległości, procesji Bożego Ciała, wrześniowego Marszu Sybiraków czy rocznicy zakończenia II wojny światowej. Aż do stycznia 2014 roku, gdy w wieku 98 lat odszedł na wieczną służbę (pośmiertnie awansowany do stopnia majora).

Postać ostatniego ułana przypominam, bo niedługo władze miasta będą musiały zmierzyć się z ustawą nakazującą zmianę nazw ulic, którym patronują postaci związane z poprzednim systemem. O ile z tym nie będzie żadnych kłopotów, to z wyborem następców - i owszem. Reprezentanci białostoczan wielokrotnie w poprzednich latach udowodnili, że potrafią się pokłócić o patronów. Emocje sięgały zenitu zwłaszcza wtedy, gdy na proponowaną nazwę swój cień rzucała historia, a także autorstwo pomysłu.

Dobrze gdyby w ferworze kolejnej sprzeczki radni nie zapomnieli o ostatnim ułanie. I poświęcili mu choć kawałek ulicy, najlepiej przy koszarach.