Pałac Branickich. Piwnice jako atrakcja turystyczna do zwiedzania (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Nie udało mi się podczas przebudowy Rynku Kościuszki, wyeksponować i odsłonić fundamentów wagi miejskiej. Może teraz uda się za to zaprezentować szerokiej publiczności fragmenty dawnych murów - mówi architekt Zenon Zabagło z Atelier Zetta.

To jego firma będzie badać piwnice Pałacu Branickich pod kątem znalezienia najstarszych reliktów zabudowy.

- Zamierzamy wykorzystać podziemne pomieszczenia w celach turystycznych. Jeżeli specjaliści odkryją jakieś fragmenty dawnych murów, będziemy się starali je podświetlić i pokazywać zwiedzającym - mówi Piotr Sobiecki z działu inwestycji Uniwersytetu Medycznego.

Stanisław Petrykowski z krakowskiej firmy Archeo-Discovers, który zajmie się pracami archeologicznym mówi, że eksponowanie dawnych murów to pomysł, który sprawdza się też w innych miastach.

- Późnogotyckie detale architektoniczne można podziwiać chociażby w tzw. sali gotyckiej w collegium minus na instytucie archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podobnie jest w wielu zamkach krzyżackich w Malborku, Olsztynie, czy Nidzicy - twierdzi Petrykowski.

Być może, w piwnicach Pałacu Branickich również uda się odnaleźć fragmenty murów, które mogły być częścią - należącego do rodu Wiesiołowskich - gotyckiego zamku, na bazie którego powstał Pałac Branickich.

Pałac Branickich pobudowano na kamienicy Wiesiołowskich

Białostocki historyk Wiesław Wróbel twierdzi, że zamiast określenia "zamek“, powinno się w opisach stosować nazwą "kamienica“.

- Te ostatnie określenie było w XVI wieku stosowane w odniesieniu do domów murowanych, które były czymś pośrednim między drewnianymi dworami, a budowlami o znaczeniu obronnym - podkreślał w rozmowie z "Porannym" Wiesław Wróbel.

Jakkolwiek by jednak go nie nazywać, faktem jest, że w XVI wieku, w miejscu dzisiejszego pałacu stał okazały budynek. Jego fundamenty pokrywały się z tymi, które dziś tworzą korpus główny pałacu i najprawdopodobniej są jego częścią.

- Oglądając najniższe partie ścian i sklepienia piwnic, widać, że niektóre cegły różnią się od innych. Są większe i mają inny kolor. Być może pochodzą z XVII, a nawet XVI wieku - twierdzi Petrykowski.

Dodaje, że aby dokładnie przebadać pałacowe podziemia, trzeba będzie przynajmniej w kilku miejscach skuć betonową posadzkę.

- Miejmy nadzieję, że dzięki temu dowiemy się jak przebiegały późniejsze przebudowy pałacu - podkreśla Stanisław Petrykowski.