Michaił Bułhakow – Mistrz i Małgorzata w nowym przekładzie

Proszę się nie obawiać, w tej wersji świętości i doskonałości się nie szarga, To raczej udoskonalona o pyszne niuanse wersja niezwykłej inwazji złego na biednych i nieco durnowatych literatów zmieszana z historią Jezusa i wizją Moskwy wypełnionej przez bezbożnych wyznawców Lenina. Wiadomo, że każdy „Mistrza i Małgorzatę” odczytuje na swój sposób, a wszelkie streszczenie czy próba oceny zakrawałyby na śmieszność.

Nie każdemu oczywiście odpowiadają w książkach latające koty i banknoty, urzeczonych potęgą wyobraźni i nasyconym ironią humorem Bułhakowa wyznawców jednak nie brak (mam nadzieję) i w wieku XXI. Wydawnictwo Znak tworząc serię 50 książek na 50-lecie Znaku nie mogło zatem zapomnieć o Michaile Bułhakowie. Tym razem nad jego pisaną przez 12 lat powieścią pochylili się Grzegorz Przebinda wraz żoną Leokadią i synem Igorem. Rodzinny zespół przy okazji oferuje nowy klucz, a właściwie pęk kluczy, do odczytania tej powieści.

Czyta się tę prozę z radością, któż bowiem ma czas powracać do arcydzieł, zalewany codziennie magmą informacji i dzieł „w promocji”. Szkoda tylko, że obszerne i zadziwiające erudycją przypisy umieszczone zostały na końcu książki. Przewracanie kart nieco utrudnia sprawną lekturę, ale darowanie sobie tak dobrych przypisów nie miałoby sensu. Dzięki nim Michaił Bułhakow kolejny raz może eksplodować na firmamencie światowej literatury, jak podczas pierwszego zetknięcia z „Mistrzem i Małgorzatą”.