Magdalena Niedźwiedzka – Diana Camilla Karol. Opowieści z angielskiego dworu

Niestety, poszukiwacze sensacji z alkowy księżnej ludzkich serc będą srogo zawiedzeni. Zdaje się, że Magdalena Niedźwiedzka, jak rasowa pisarka, zafascynowana jest nadal złem wcielonym. Bo przecież wielbiciele księżnej Diany za taką uważali i pewnie uważają Camille Parker Bowles. Kochanka księcia Karola była tak naprawdę bohaterką pierwszej części sagi, o tytule „Karol”, w „Dianie” jest podobnie.

Sama Diana pojawia się na kartach książki raz na kilkadziesiąt stron, podczas gdy autorka skupia się na sprawnym pobudzaniu wyobraźni czytelniczek romantycznymi i namiętnymi schadzkami błękitnej krwi z krwią bynajmniej ochrzczoną, ale z łatwością łamiącą szóste przykazanie. Dzięki sprawnemu reaserchowi pojawiają się w książce ważne wydarzenia polityczne, jest romans Diany z nauczycielem konnej jazdy, później mignie na kartach książki pewien lekarz. Magdalena Niedźwiedzka ograniczyła się do wnikliwej charakterystyki Diany punktując jej kompleksy, słabości, chimeryczny charakter, niezwykle ciekawie przedstawia też punkt widzenia królowej Elżbiety. W pewnym momencie imaginuje, że królowa matka była w stanie zrozumieć rozterki życia parweniuszki, niemal publicznie zdradzanej przez męża.

Panie, które są zwolenniczkami przestrzegania wspomnianego przykazania, pewnie z wypiekami na twarzy zanurzą się w tę bliską harlequinom opowieść o namiętnościach. Przede wszystkim księcia Walii i Camilli, dla uczuć Diany nie zostało zbyt wiele miejsca.