Baby Driver dla każdego

"Baby Driver" to idealne patrzydło na lato. Są pościgi samochodowe, napady na banki, pierwsza miłość, psychopatyczni zbrodniarze, demoniczny szef, genialne plany. Jest też nauka współczucia, empatii, opiekowania się starszymi. Są też przestrogi, że zbrodnia czy nawet kradzież, nie zostaje bez kary. Nie ma za to przekleństw, ostrego seksu, jest co prawda parę trupów, ale bez specjalnego epatowania brutalnością. Są i gwiazdy, choć najważniejszy jest odpowiednio dziecinnie wyglądający Ansel Elgort jako Baby. Są traumy z dzieciństwa, wspomnienia, a nawet senne marzenia w klimacie "La La Land". I jest wszechobecna muzyka.

Ta ścieżka dźwiękowa to majstersztyk, ale umówmy się - wszak to kwintesencja zachodniego popu, miliony razy bogatszego w piosenki od polskiego. Wybrać jednak trzeba umieć, a w "Baby Driver" wybór zachwyci nawet 60-latków, oczywiście pamiętających przeboje radia Luxemburg, nie Programu Pierwszego Polskiego Radia. Są bluesy, jest soul, dwukrotnie powtórzona "Harlem Shuffle" - zresztą w świetnym momencie. Wiele z utworów pojawia się we fragmentach i po seansie wręcz pędzi się do komputera, żeby uszeregować wspomnienia. Nie każdy wszak skojarzy nuty "Radar Love" z zespołem Golden Earring, pewnie jeszcze mniej osób pamięta, że holenderski (!) zespół Focus nagrał swój sztandarowy hit z jodłowaniem "Hocus Pocus". Pojawia się w sporym fragmencie filmowej ucieczki, a i jodłowanie wzmacnia komediową wymowę tego gatunkowego misz maszu.

Tak, "Baby Driver" to niezwykle udana krzyżówka napadów na banki z widowiskowymi pościgami i niemal musicalową ścieżką dźwiękową. Gdyby jeszcze śliczna Lily James nie grała tak wyzywającej kelnerki, byłoby niemal idealnie. Można ten film obejrzeć będąc w gimnazjum i jako rodzic z dzieckiem z "gimbazy". I nikt nie będzie musiał zasłaniać oczu ani zatykać uszu. Świetna rozrywka.

Plejada gwiazd na premierze filmu „Baby Driver” w Los Angeles

Źródło: Associated Press