Nauka latania - teatralna opowieść o pasji i młodzieńczym buncie

To bardzo metafizyczna, poetycka historia o dojrzewaniu, także o dojrzewaniu do mądrości i buntu. Każda młodość powinna mieć element buntu, by na jego bazie powstała nowa jakość - zapowiada najnowszą produkcję lalkarzy Jacek Malinowski, dyrektor Białostockiego Teatru Lalek.

W niedzielę na dużej scenie odbędzie się pierwsza w tym sezonie premiera. To „Nauka latania” na podstawie powieści Richarda Bacha „Mewa”. Sztuka opowiada o mewie Jonathanie, który różni się od innych przedstawicieli swojego gatunku.

- Jest zupełnie inny niż jego rodzice i reszta stada. Ma pasję, dąży do czegoś, pragnie latać, szkoli się w tym, ćwiczy nieustannie. Nie zajmuje się tym co stado, czyli zdobywaniem jedzenia. On lata i to jest problem dla innych mew - opowiada Joanna Gerigk, reżyserka spektaklu.

Ceną za realizację swoich fantazji i marzeń jest wykluczenie ze stada. Jonathan zostaje wygnany na skały. Tam dokonuje się jego metamorfoza.

- To tekst o początku zmiany, ale też cenie wolności. Cenie naszych pragnień i konsekwencji wyborów. Jonathan chce się dzielić tym, czego się nauczył, a reszta nie jest gotowa na to, by cokolwiek zmienić w swoim życiu - dodaje reżyserka.

Asystuje jej Anna Pawelska. Do współpracy zaprosiła Jana Polivkę - scenografa znanego z licznych realizacji w Białymstoku. Do „Nauki latania” wykorzystał naturalne materiały.

- Lalki ptaków, które nie są proste w animacji to połączenie drewna, drutu oraz naturalnych gęsich piór - mówi scenograf.

W spektaklu pojawią się też wizualizacje Krzysztofa Kiziewicza i Michała Dracza, które będą budować miejsce, w którym dzieje się akcja. Całości dopełni muzyka Sebastiana Ładyżyńskiego z odgłosami natury, dźwiękami fletów i bębnów.

- To prosta historia, ale z dużą głębią. Przedstawienie jest pewnego rodzaju metaforą, dlatego muzyka musiała odegrać tu rolę łączącą opowieść z tym, co widać na scenie - mówi kompozytor.

"Nauka latania" to uniwersalna opowieść, na którą mogą wybrać się już 11- i 12-latkowie.