Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego. Na początku XX w. była tu szkoła i biblioteka (zdjęcia, wideo)
Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego
Drugą instytucją działającą w domu Falka Kempnera, której powstanie miało istotne znaczenie z punktu widzenia rozwoju białostockiego bibliotekarstwa, było założone w 1908 r. Towarzystwo Otwierania i Utrzymywania Bibliotek Publicznych. Organizację utworzyli przedstawiciele miejscowej inteligencji, działaczy samorządowych i przedsiębiorców: lekarze Jakub Natanson i Bogdan Ostromęcki, Abram Tyktin, Mojsiej Dawidowski, Antonina Żołątkowska, inż. Samuel Kalecki i dyrektor oddziału Ryskiego Banku Handlowego, doktor nauk matematycznych Michał Krewer. 1 lipca 1910 r. została uruchomiona pierwsza w Białymstoku publiczna biblioteka. Początkowo składała się tylko z czytelni książek, a 1 lipca 1911 r. rozpoczęła swoją działalność druga jej agenda - wypożyczalnia. W 1913 r. odnotowano, że placówka była czynna w godzinach od 17.00 do 22.00, co pozwalało korzystać ze zbiorów osobom nie mogącym dotrzeć w ciągu dnia ze względu na pracę. W 1913 r. Towarzystwo składało się ze 167 członków rzeczywistych i 25 członków założycieli. Roczny budżet biblioteki zamykał się wówczas w sumie 4000 rubli. Do 1912 r. do ksiąg inwentarzowych wpisano łącznie 4459 tomów dzieł wydanych w pięciu różnych językach. Biblioteka działała jeszcze krótko po I wojnie światowej, ale została zamknięta najpewniej w 1920 r., gdy Białystok uzyskał swą pierwszą Miejską Bibliotekę Publiczną. Mogła ona wchłonąć zgromadzony przez Towarzystwo księgozbiór.
