Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego. Na początku XX w. była tu szkoła i biblioteka (zdjęcia, wideo)

Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego

W ciągu tego długiego czasu przez ten dom - najpierw przy ul. Niemieckiej, potem chwilowo przy ul. Słowiańskiej (poprawność polityczna po wybuchu I wojny światowej nakazała włodarzom miasta usunąć "niemieckość" nazwy), a od 1919 r. przy ul. Kilińskiego - przewinęła się pokaźna grupa znamienitych lokatorów i najemców, a nawet prywatnych i publicznych instytucji. Dom miał charakter prestiżowy, na co niewątpliwie wpływała lokalizacja w samym sercu miasta, toteż lokale wynajmowali tylko najzamożniejsi mieszczanie, którzy odegrali ważną rolę w dziejach Białegostoku. Było ich tak dużo, że postanowiłem poświęcić im odrębną część historii. Najstarsze informacje pochodzą z końca XIX w. W 1894 r. odnotowano mieszkających w tym budynku lekarza Jana Kobylińskiego i jego małżonkę Władysławę. W 1895 r. wzmiankowano Iwana Reszetniewa, honorowego obywatela miasta, notariusza grodzieńskiego, który w latach 1896-1900 pełnił funkcję prezydenta Białegostoku. W latach 90. XIX w. w domu Kempnera działało kilku notariuszy publicznych: Piotr Serapin, Konstantyn Letczenko (1894-1895), tytularny radca Chryzant Smogorzewski (do ok. 1898 r.). W 1897 r. w jednym z pomieszczeń mieściło się atelier fotograficzne Andrzeja Bartmana. Zapewne w jednej z oficyn funkcjonowała piekarnia oraz sklep z pieczywem M. Kamienieckiego. W 1903 r. firmę przejął jego syn, Całko Kamieniecki, który prowadził ją nieprzerwanie do 1939 r.