Kamień wraca do łask

I niekoniecznie trudna do układania.

Bogactwa wzorów i kolorów, jakimi natura obdarzyła kamienie, nie da się podrobić. Swój renesans zawdzięczają nie tylko walorom estetycznym, ale także cechom użytkowym i modzie na naturalne materiały. Są bowiem odporne na zużycie i łatwe do utrzymania w czystości. Czas nie zagraża urodzie kamienia, a niektóre odmiany z wiekiem nawet nabierają szlachetności. Jeśli się wytrze lub zmatowieje, można go - szlifując powierzchnię - wielokrotnie odnawiać. Świetnie się więc nadaje na okładziny podłogowe, a do wyboru mamy płytki z różnych rodzajów kamienia.

Szlachetne

Marmur kładzie się zwykle w łazienkach, salonach i holach wejściowych. Ten nieco delikatniejszy i mniej odporny niż granit minerał jest łatwy w utrzymaniu, chociaż wrażliwy na wilgoć. Płytki mogą być chropowate lub gładkie, często z wzorkiem, nawet ręcznie wykonanym. Kolory - od mlecznobiałego, przechodzą przez szarość w czerń, a niektóre odmiany zawierają odcienie czerwieni, żółci lub zieleni. Marmur nie jest odporny na działanie kwasów znajdujących się w produktach spożywczych. Pod ich wpływem traci blask i przebarwia się.

Granit na podłodze w kuchni to rozwiązanie bardzo funkcjonalne. Jest niepalny, odporny na działanie temperatury, wilgoć i pękanie. Trudno go zarysować. Szkodzą jej tylko cząsteczki kwarcu zawarte choćby w piasku - wdeptywane w granitową podłogę doprowadzą do powstania zarysowań i zmatowień. A renowacja takiej powierzchni jest kosztowna. Dlatego lepiej wycierać nogi i codziennie zamiatać posadzkę.

Twarde

Bazalt jest jeszcze mało popularny, ale świetnie nadaje się na podłogę w kuchni, patio czy holu. Jest to kamień nieścieralny, o jednorodnej strukturze - na matowych płytkach nie ma barwnego deseniu - i twardości porównywalnej do granitu. Szczególnie pasuje do minimalistycznych wnętrz, w których chłodna i wyrazista barwa stanowi mocne tło dla prostych mebli.

Łupek to skała o zróżnicowanym składzie. Dzięki zawartym w niej minerałom ma charakterystyczną teksturę i niepowtarzalny kolor. Trudno znaleźć dwie takie same płytki, a podłoga z łupka jest oryginalna i zwraca na siebie uwagę. Powierzchnię często pozostawia się bez żadnego wykończenia, tak że nabiera wyglądu naturalnego kamienia.

Trawertyn ma białą barwę, czasami z domieszką koloru żółtego lub czerwonawego. Jest bardzo trwały, chociaż z czasem jego pory i wyżłobienia mogą się pogłębiać. Okresowo wymaga zaszpachlowania otworów, polerowania i impregnowania. Jego zalety doceniali Rzymianie - z trawertynu zbudowane jest Koloseum.
Mniej znane

Piaskowiec raczej nie nadaje się na podłogę w kuchni czy łazience. Jest zbyt miękki i niezbyt odporny na uszkodzenia mechaniczne. Porowata struktura tej skały wymaga impregnacji, jeśli chcemy ją zastosować we wnętrzu. Ale dzięki delikatnym, ciepłym, jednolitym barwom - od szarości, przez żółć, do czerwieni i bieli - możemy uzyskać interesujące efekty kolorystyczne.

Wapień łatwo się ściera, dlatego płytki przeznaczone na podłogę wybiera się z najtwardszych odmian tego minerału. Mają szaroniebieski kolor i nadają się do polerowania. Szlifowane i gładzone płytki z odmian wapienia o ciepłych, beżowych barwach można układać w mniej uczęszczanych pomieszczeniach. Nie wolno ich przy tym narażać na długotrwałe działanie wilgoci.

Z kamieniołomu na posadzkę

Na rynku dostępne są płytki pochodzące zarówno z naszych rodzimych kamieniołomów, jak i z innych krajów: Portugalii, Hiszpanii, Włoch, Kanady czy Brazylii. Do Polski sprowadza się najczęściej całe bloki kamienne, które tnie się najpierw na płyty grubości od 1 cm do 5 cm, a potem na mniejsze formaty, porównywalne z formatami płytek ceramicznych. Kupić też można naklejone na siatkę kostki mozaikowe z marmuru (1,5x1,5 cm) grubości 1 cm lub zamówić płyty o większych wymiarach, np. 60x120 cm czy 100x200 cm.

Zimny jak głaz?

O trwałości naturalnego kamienia nie trzeba nikogo przekonywać. Wykonana z niego posadzka nie ogranicza natomiast hałasu wywołanego chodzeniem. Wymaga zastosowania akustycznie izolujących warstw podkładowych - położenia chociażby dywanu. Kamień wykazuje też naturalną radioaktywność - najbardziej radioaktywne są bazalty i granity - wzrastającą, kiedy okna są maksymalnie uszczelnione. Jednak poziom promieniowania praktycznie nie ma znaczenia dla zdrowia.

Kamienne posadzki uchodzą za zimne. Nawet izolujący termicznie podkład nie zmienia zdolności odprowadzania ciepła przez kamień. Dlatego, jeśli koniecznie chcemy mieć podłogę zdolną przetrwać deptanie przez kilka pokoleń użytkowników, warto pomyśleć o podłogowym ogrzewaniu.