Fundacja Audiodeskrypcja opisuje sztukę dla niewidomych

Standardy opisują, jak krok po kroku poprawnie tworzyć audiodeskrypcję głównie do filmów i programów telewizyjnych. Są to wskazówki, wytyczne jak daną scenę opisać, a nie interpretować - mówi Barbara Szymańska, współautora standardów i Wiceprezes Zarządu białostockiej Fundacji Audiodeskrypcja.

Razem z Tomaszem Strzymińskim stworzyła pierwsze polskojęzyczne standardy tworzenia audiodeskrypcji. Na podstawie tych wzorów, techniki opisu obrazu dla osób niewidomych uczą się studenci Uniwersytetu Warszawskiego.

- Korzystaliśmy już ze standardów brytyjskich, w tym roku wprowadziliśmy także białostockie - mówi dr Agnieszka Szarkowska z Instytutu Lingwistyki Stosowanej na UW. - Jednak nie używamy ich w sposób bezkrytyczny. Wspólnie z autorami standardów będziemy je razem doskonalić.

W listopadzie Tomasz Strzymiński i Barbara Szymańska będą oceniać pracę warszawskich studentów. Fundacja Audiodeskrypcja nawiązała także współpracę z Uniwersytetem Jagiellońskim, Wyższą Szkołą Psychologii Społecznej w Warszawie, Uniwersytecie w Poznaniu oraz Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Na tych uczeniach także chcą wprowadzić swój projekt.

- Nasz dokument kompleksowo opracowuje problem osób niedowidzących, bo oprócz konkretnych wskazówek zawierają także kodeks postępowania audiodeskryptora - mówi Tomasz Strzymiński.

Prawdopodobnie od przyszłego semestru takie zajęcia będą prowadzone także na wydziale filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku.

- Zapotrzebowanie na audiodeskrypcję jest ogromne - uważa Barbara Szymańska. - Ta technika dla niewidzących otwiera nowe drzwi i pozwala na równi z osoba zdrową uczestniczyć w oglądaniu filmu czy innego dzieła sztuki.