Cerkiew Prawosławna wspomina świętego męczennika Antoniego Supraskiego. Uroczystości w monasterze w Supraślu

Uroczystości związane ze wspomnieniem Św. Antoniego Supraskiego rozpoczęły się w czwartek późnym wieczorem. Od godziny 21 sprawowana była tzw. całonocna agrypnia* – powieczerze z kanonem przed Eucharystią, wielka wieczernia z poświęceniem chlebów, jutrznia z czytaniem akatystu do świętego i modlitw przed Eucharystią. Uwieńczeniem agrypnii była Boska Liturgia, która rozpoczęła się kilka chwil po północy. Nabożeństwom ku czci Świętego Cudotwórcy przewodniczył JE biskup Supraski Andrzej. O godzinie 8 odbyło się poświęcenie wody, a o 9 rozpoczęła się II Święta Liturgia.

Zobacz zdjęcia z II Świętej Liturgii w Supraślu, sprawdź jak wygląda cerkiew obronna Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy wewnątrz:

*Greckie słowo agrypnia oznacza dosłownie bezsenność. Nocne modlitwy wychwalające Boga miały miejsce zarówno w praktyce palestyńskiej, jak również egipskiej, antiocheńskiej i kapadockiej.

Święty Antoni Supraski urodził się na terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego w rodzinie prawosławnej. Jego imię świeckie jest nieznane. Wg tradycji w młodości odznaczał się gwałtownym charakterem i w gniewie dokonał zabójstwa. Pragnąc odpokutować za grzech, wstąpił do monasteru w Supraślu (przed 1506 rokiem). Uważając sprawowaną pokutę za niewystarczającą, Antoni prosił przełożonego monasteru o zezwolenie na udanie się do kraju muzułmańskiego, by mógł zostać męczennikiem. Ihumen nie wyraził na to zgody, zezwolił jedynie na wyjazd mnicha na Górę Atos. Tam Antoni złożył śluby wielkiej schimy i przyjął imię Onufry.

Zobacz także: Karakule. Budowa kolejnej świątyni w okolicy Białegostoku. Można wspomóc budowę

Następnie mnich Antoni udał się do Tesalonik. Tam wszedł do meczetu urządzonego w dawnej cerkwi Matki Bożej, po czym demonstracyjnie zaczął się modlić. Został aresztowany i wtrącony do więzienia, żądano od niego przejścia na islam. Mnich konsekwentnie jednak odmawiał. Wreszcie został na rozkaz naczelnika miasta skazany na spalenie na stosie. Idąc na miejsce egzekucji został śmiertelnie uderzony maczugą. Jego ciało zostało spalone.

Krótki żywot świętego został napisany wkrótce po jego śmierci, zapewne na podstawie opowieści atoskich mnichów lub pielgrzymów. Zachował się on w jedynym odpisie pochodzącym z XVI w. znajdującym się na karcie włożonej do rękopisu Prologionu Wierszowego, przechowywanego w Państwowym Muzeum Historycznym w Moskwie.
Pamięć o św. Antonim odrodziła się w Supraskiej Ławrze w 2005 r.