Centrum im. Ludwika Zamenhofa szuka materiałów o ulicy Starobojarskiej

- Zanim została zabudowana nowoczesnymi obiektami istniało przy niej 30 posesji, których historia sięgała aż do przełomu XVIII i XIX wieku. Każda z nich miała swoją własną historię kształtującą się nieprzerwanie do 1939 roku i nierzadko odzwierciedlającą w mikroskali dzieje całego miasta. Jeszcze po zakończeniu II wojny światowej, mimo ogromu zniszczeń i tragedii, w większości stojących przy niej domów wciąż żyły osoby należące do rodzin dawnych właścicieli - mówi Wiesław Wróbel.

Ambicją historyka jest możliwie najbardziej szczegółowe opisanie dziejów bojarskiej ulicy, poznanie historii tej części miasta nie tylko poprzez ogólnodostępne archiwalia, ale także poprzez wiedzę, wspomnienia, dokumenty i zdjęcia rodzin lub osób, które mieszkały kiedyś przy tej ulicy.

- Bez pomocy tych, którzy pamiętają, tekst o historii ul. Starobojarskiej będzie zwykłym artykułem historycznym - mówi Wiesław Wróbel. - Dlatego zwracam się z apelem do wszystkich, dla których dzieje Bojar to ich własna historia: pomóżcie nam, opowiedzcie swoje historie.

Osoby, które mają zdjęcia, dokumenty lub wspomnienia związane z tą ulicą powinny zwrócić się do Centrum im. Ludwika Zamenhofa do Agnieszki Mieńko, (nr tel. 85 676 73 67 lub mail: [email protected]). Zebrane od mieszkańców materiały zostaną zaprezentowane w albumie "Bojary 3", który ukarze się jeszcze w tym roku.

Dwie poprzednie książki poświęcone Bojarom cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Powstały dzięki osobom, które chciały opowiedzieć o życiu codziennym tego osiedla i udostępnić cenne fotografie i dokumenty z prywatnych archiwów. "Bojary 3" będą zawierać obszerny tekst opowiadający o dziejach ul. Starobojarskiej - jednej z najważniejszych tamtejszych ulic - autorstwa Wiesława Wróbla.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport