Buldog angielski: Atleta o naturze dziecka

Rasa z historią

Niektórzy mówią, że buldog jest uroczy w swojej brzydocie. Uroda to rzecz gustu - jedno jest pewne: rasa ta ma swoich zagorzałych wielbicieli.

Rasa z historią

Przodkami buldoga angielskiego były rzymskie molosy. Hodowla buldoga była ściśle związana ze sportem szczucia byków. Pierwsze wzmianki o psie nazywanym ówcześnie bulldogges, pojawiły się już w 1500 roku. Kiedy dekretem z 1835 roku zabroniono szczucia byków, rasę zaczęto modyfikować. Wygląd buldoga stopniowo ulegał zmianom. Stał się on masywniejszy, ze skróconym pyskiem, bardzo masywną i dużą głową z silnymi szczękami i charakterystycznym przodozgryzem.
Po zakazaniu rozrywki jaką było szczucie byków, buldog stał się psem awanturników, złodziei i przestępców.

W roku 1818 w piśmie "The British Field Sports" ukazał się artykuł o buldogach. Przeczytać w nim można mało pochlebny opis zwierzęcia, które potem miało się stać narodowym psem Brytanii: "Buldog, używany i chętny do najmniej szlachetnych celów, jest najdoskonalszym łotrem wśród psów. Ma on naturę pospolitego przestępcy. Nie ma z niego żadnego pożytku i nie zasługuje sobie na ludzkie traktowanie, wyrozumiałość czy też litość. Wytępienie całej rasy byłoby olbrzymią korzyścią dla ludzkości."
W 1860 roku buldogi uzyskały status prawny, wkraczając na ringi wystaw. Pierwszą była wystawa w Birmingham, podczas której stworzono oddzielną klasę dla buldogów. Jednak psy prezentowane podczas tej i następnych wystaw różniły się od siebie eksterierem. Pojawiały się egzemplarze małe i zupełnie sporych rozmiarów, z uszami stojącymi lub wiszącymi i z różnej długości kufą.

Atletyczny, budzący respekt wygląd zewnętrzny jest niejako zaprzeczeniem łagodnego usposobienia buldogów angielskich, które są psami opanowanymi, spokojnymi i kochającym właściciela - mówi Beata Matczuk-Gorlikowska, właścicielka hodowli Buldogów Angielskich "Centaurus". - Bywają również bardzo silnymi, wyjątkowo cierpliwymi i kochającymi dzieci psami domowymi. Zdarzają się jednak egzemplarze pobudliwe i nerwowe.

Buldog sprawia wrażenie psa zdecydowanego, silnego i aktywnego. Jest krępy, przysadzisty, o szerokiej, mocnej i zwartej budowie. Ma masywną głowę - dość dużą w stosunku do tułowia. Psy tej rasy są zawsze wesołe i skłonne do zabawy.

- Żywiołowo okazują swoje przywiązanie i miłość do opiekunów, ale często i do innych osób, a zwłaszcza do dzieci - mówi pani Beata. - Wymagają bliskiego kontaktu z człowiekiem, uczucia, cierpliwości, łagodności, ale i konsekwencji.

Rasa zdecydowanie nie nadaje się dla ludzi bardzo aktywnych fizycznie, marzących o psie-towarzyszu podczas joggingu czy jazdy na rowerze.

- Jednak niektóre buldogi są bardzo aktywne, uwielbiają spacery i zabawy - opowiada pani Beata. - Ale zazwyczaj są leniwe, przepadają głównie za wylegiwaniem się na kanapie, unikają jakiejkolwiek aktywności. Ale mimo że nie potrzebują bardzo dużo ruchu, jeden półgodzinny spacer jest wskazany.
Ze względu na budowę ciała - dość dużą masę i krótkie nogi, psy powinny jak najmniej chodzić po schodach.

- Najlepiej, gdy mieszkają na parterze - podpowiada Beata Matczuk-Gorlikowska. - Wymarzonym rozwiązaniem jest dom z ogrodem, w którym pies chętnie spędza dużo czasu.
Buldog angielski jest bardzo wrażliwy na przegrzanie, zwłaszcza w połączeniu z wysiłkiem fizycznym i stresem. Ze względu na częste u tej rasy problemy z oddychaniem, należy uważać podczas spacerów w upalne dni. Nie należy go wyprowadzić na bezpośrednie działanie słońca, raczej zapewnić cień i stały dostęp do wody.

Buldogi angielskie należą do psów, które mimo miłości do wszystkich domowników, są tzw. psami jednego pana. W stosunku do dzieci są wyjątkowo cierpliwe i bardzo kontaktowe. Cieszą się na sam widok dziecka.

- Lubią się z nimi bawić, zresztą same zachowują się tak, jakby były wiecznymi szczeniętami - opowiada pani Beata.

Buldogi angielskie maja krótką sierść. Nie gubią jej zbyt intensywnie. Nie trzeba ich więc często szczotkować. Regularnej pielęgnacji wymagają okolice oczu i fałdy na nosie.
Najczęściej spotyka się odmiany buldoga angielskiego w kolorze złotym, białym, pręgowanym, złoto-białym, biało-złotym czy pręgowanym z białym.

Jak twierdzi Beata Matczuk- Gorlikowska, buldogi angielskie to rasa trudna w hodowli. Suki tej rasy nie rodzą naturalnie. Wykonuje się u nich zabieg cesarskiego cięcia. Rodzi się wtedy nawet dziesięcioro szczeniąt.