Bożenna Maksimowska

Miejsce pracy: Wyższa Szkoła Menedżerska w Białymstoku

Zostałam wykładowcą: nauczycielem wf zostałam, bo miałam w szkole podstawowej i średniej nauczycieli wf - Mistrzów; wykładowcą - taka kolej rzeczy - "w pewnym wieku trzeba zejść na ziemię", nie jest się już tak sprawnym, żeby nadal być wzorem sprawności - to po pierwsze; po drugie - otrzymałam taką propozycję pracy, i tak już zostało.

Mój największy sukces: że nadal pracuję, chociaż jestem pełnoprawną emerytką; to że jestem wymagająca, ale sprawiedliwa (słowa studentów), i fakt, że nadal dobrze się przy tym bawię.

Moja największa wpadka: miałam pretensje do pływaka bez ręki, że płynąc "nie trzyma się środka toru". Sprawa została wyjaśniona natychmiast, minęło pewnie ponad 30 lat, a ja jeszcze pamiętam ten fakt.
W mojej pracy najbardziej podoba mi się... fakt przebywania wciąż z ludźmi młodymi, którzy generalnie są wspaniali, pełni pomysłów, i to właśnie oni ładują moje nadwyrężone wiekiem akumulatory.

A najbardziej nie lubię: kłamstwa, prób oszukiwania, lekceważenia powinności.

Mój sposób na dotarcie do ucznia/studenta: jasno ustalone zasady współpracy, przy czym elastyczność w postępowaniu dotycząca obu stron.

Jeśli student/uczeń jest oporny, to: próbuję wpłynąć na gościa, i czasami jest oczekiwana zmiana, która cieszy.

Po godzinach: piszę swoje życie prywatne - dbam o komfort psychofizyczny, namiętnie czytam, opiekuję się swoją sunią (lub odwrotnie), pogłębiam zainteresowanie parapsychologią, i takie tam inne.....

Moje największe marzenie, to: być taką, za jaką uważa mnie mój pies (nie pamiętam autora tego stwierdzenia, ale jest super), moja rodzina, moi bliscy i znajomi niech nadal będą ze mną i przy mnie, i takie tam inne.

Za pięć lat chciałabym: mieć tyle samo radości z życia, co w chwili obecnej.