Art Weekend 2020. Nowy Teatr, Polski Teatr Tańca, Teatr 21, Hoteleko, Meek Oh Why w Białymstoku (PROGRAM, ATRAKCJE)

Art Weekend 2020 odbędzie się w dniach 9-11 października w kilku różnych lokalizacjach (w kinie Forum i klubie Fama, Białostockim Teatrze Lalek, Uniwersyteckim Centrum Kultury i Centrum Współpracy Organizacji Pozarządowych).

Weekend będzie wypełniony realizacjami twórców młodych, odważnych, niezależnych i poszukujących nowych form wyrazu w teatrze, tańcu i muzyce, a także tych, którzy w swoich pracach łączą różne formy, burzą mosty i stawiają je na nowo, filtrując przez własną wrażliwość i sposób, w jaki widzą świat

- mówi Katarzyna Kruszewska z Białostockiego Ośrodka Kultury, odpowiedzialna za program festiwalu.

Zaproszeni twórcy to: Marta Ziółek z Polskim Teatrem Tańca, Jędrzej Piaskowski z zespołem spektaklu Jezus z Nowego Teatru w Warszawie, tegoroczna laureatka Paszportów Polityki w dziedzinie teatru Weronika Szczawińska z zespołem spektaklu Po prostu i Instytutem Sztuk Performatywnych, Paweł Sakowicz i Anna Smolar z zespołem spektaklu Thriller, uznana reżyserka i twórczyni Teatru 21 Justyna Sobczyk z zespołem spektaklu Rewolucja, której nie było (Nagroda Specjalna na festiwalu „Boska Komedia”!), grupa HOTELEKO movement makers: Przybysz / Życzkowska ze spektaklem Absolutely Fabulous Dancers oraz Meek, Oh Why? z koncertem.

9-11 października 2020, Białystok

9 października 2020

godz. 18:00
spektakl Polski Teatr Tańca: Trucizna (60’), reż. Marta Ziółek
Sala Forum, ul. Legionowa 5, bilet: 30 zł

godz. 19:30
spektakl Instytut Sztuk Performatywnych: Po prostu (70’), reż. Weronika Szczawińska
Centrum Współpracy Organizacji Pozarządowych, ul. św. Rocha 3, bilet: 15 zł

10 października 2020

godz. 14:00
spektakl Instytut Sztuk Performatywnych: Po prostu (70’), reż. Weronika Szczawińska; po spektaklu spotkanie z twórcami
Centrum Współpracy Organizacji Pozarządowych, ul. św. Rocha 3, bilet: 15 zł

godz. 15:30
spektakl Nowy Teatr: Thriller (60’), reż. Paweł Sakowicz, Anna Smolar
Klub Fama, ul. Legionowa 5, bilet: 15 zł

godz. 17:00
spektakl Teatr 21: Rewolucja, której nie było (120’), reż. Justyna Sobczyk; po spektaklu spotkanie z twórcami
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. K. Ciołkowskiego 1N, bilet: 20 zł

godz. 20:00
spektakl Nowy Teatr: Thriller (60’), reż. Paweł Sakowicz, Anna Smolar
Klub Fama, ul. Legionowa 5, bilet: 15 zł

godz. 21:15
koncert Meek, Oh Why?
Sala Forum, ul. Legionowa 5, bilet: 20 zł

11 października 2020

godz. 13:00
spektakl Absolutely Fabulous Dancers (40’) HOTELOKO movement makers: Przybysz/Życzkowska, reż. Agata Życzkowska
Białostocki Teatr Lalek, sala kameralna, ul. K. Kalinowskiego 1, bilet: 15 zł

godz. 16:00
spektakl Nowy Teatr: Jezus (90’), reż. Jędrzej Piaskowski
Białostocki Teatr Lalek, ul. K. Kalinowskiego 1, bilet: 25 zł

godz. 18:00
spektakl Instytut Sztuk Performatywnych: Po prostu (70’), reż. Weronika Szczawińska
Centrum Współpracy Organizacji Pozarządowych, ul. św. Rocha 3, bilet: 15 zł

godz. 20:00
spektakl Nowy Teatr: Jezus (90’), reż. Jędrzej Piaskowski
Białostocki Teatr Lalek, ul. K. Kalinowskiego 1, bilet: 25 zł

Bilety do kupienia w kasie kina Forum (ul. Legionowa 5), kasie Białostockiego Ośrodka Kultury/Centrum im. Ludwika Zamenhofa (ul. Warszawska 19), na stronie bilety.bok.bialystok.pl oraz w miejscu wydarzenia na 30 min. przed jego rozpoczęciem

Zasady uczestnictwa w wydarzeniach na stronach www.bok.bialystok.pl i www.btl.bialystok.pl

Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do zmian w programie.

Polski Teatr Tańca: Trucizna

choreografia i reżyseria: Marta Ziółek
asystent choreografki, współpraca choreograficzna: Wojciech Grudziński
teksty i dramaturgia: Anka Herbut
muzyka: Lubomir Grzelak
wizualizacje: Rafał Dominik
kostiumy: Tomasz Armada
reżyseria świateł: Aleksandr Prowaliński
making off: Karolina Sobel
asystentka spektaklu: Paulina Jaksim
współpraca choreograficzna przy scenach voguingowych: Magdalena Marcinkowska
współpraca choreograficzna przy scenach krumpowych: Piotr ZONTA Król
obsada premierowa: Amy Basely, Evelyn Blue, Kacper Bożek, Julia Hałka, Paulina Jaksim, Patryk Jarczok, Katarzyna Kulmińska, Dominik Kupka, Paweł Malicki, Daniel Michna, Michał Przybyła, Adrian Radwański, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Emily Wong-Adryańczyk

Trucizna odsyła do średniowiecznych epidemii tanecznych, których różne odmiany zdefiniowano w XIX wieku jako choreomanię. Etymologicznie choreomania łączy greckie słowa choros (taniec) i mania (szaleństwo), nazywając w ten sposób spontaniczne, niekanoniczne i niewygodne dla władzy ruchowe manifestacje ciał w przestrzeni publicznej. „Taneczne zarazy” miały miejsce w średniowiecznej Europie, ale w spektaklu umieszczone zostają w aktualnym, społecznym kontekście. Przewijają się tu więc nawiązania do „Climaxu” Gaspara Noé czy do rejwowych szaleństw, o których lider zespołu Prodigy, Keith Flint, śpiewał w piosence „Poison”.

Choreograficznie Trucizna nawiązuje do pozascenicznych tańców społecznych (social dancing), mających moc budowania fizycznej wspólnoty i ruchowej empatii – podczas zgromadzeń, protestów w przestrzeni miejskiej czy w klubach. Razem z grupą tancerzy z Polskiego Teatru Tańca badamy taniec jako pasję i zatrucie. Obserwujemy, jak materializują się w poszczególnych ciałach i w ich osobistych historiach. Przemieszczamy się pomiędzy perspektywą indywidualną a grupową dynamiką. Przyglądamy się, jak ze zbiorowiska indywidualności taniec wytwarza grupę, stając się kolektywnym doświadczeniem.

Instytut Sztuk Performatywnych: Po prostu

tekst: Piotr Wawer senior
reżyseria i adaptacja: Weronika Szczawińska
koncepcja: Weronika Szczawińska, Łukasz Stawarczyk, Piotr Wawer sr
kostiumy i przestrzeń: Marta Szypulska
występują: Łukasz Stawarczyk, Piotr Wawer sr
producentka: Katarzyna Koślacz

Kameralny koncert na dwóch aktorów. Punktem wyjścia dla tekstu, w oryginalny sposób przetwarzającego formułę dokumentalną, są autobiograficzne doświadczenia. Autor sięga do lat 80. XX wieku i wydarzeń związanych ze śmiercią żony. Opowieść, którą uruchamia tragiczny w skutkach błąd lekarski, dotyczy nie tylko przeżyć osobistych, ale staje się poruszającym zapisem instytucjonalnego porzucenia, etycznego krachu struktur medycznych i społecznej wrażliwości. Kwestie te, pomimo upływu lat, brzmią niepokojąco aktualnie, a głos autora zaskakuje gorzkim humorem. Spektakl zrealizowany na podstawie dramatu, eksponuje nie tylko historię, ale staje się opowieścią o pamięci i jej mechanizmach, o tym, w jaki sposób budujemy narrację swojego życia, powołujemy się w opowieści – tym razem na własnych zasadach. Skrajnie autobiograficzna treść staje się podstawą empatycznego porozumienia z widownią, sprawy prywatne i publiczne przecinają się, a dokumentalna historia zostaje zderzona z innowacyjnymi i minimalistycznymi środkami teatralnymi.

Twórcy i twórczynie spektaklu: Piotr Wawer senior (ważna postać warszawskiej sceny teatru niezawodowego), Łukasz Stawarczyk (jeden z najbardziej wyrazistych aktorów swojego pokolenia, związany m.in. z niemieckim kainkollektiv), Marta Szypulska (oryginalna artystka wizualna młodego pokolenia) i reżyserka Weronika Szczawińska (laureatka Paszportu Polityki za 2019 rok, m.in. za tę właśnie realizację).

Nowy Teatr: Thriller

reżyseria, choreografia: Paweł Sakowicz, Anna Smolar
dramaturgia: Anna Smolar
tekst: Sonia Roszczuk, Paweł Sakowicz, Anna Smolar
obsada: Sonia Roszczuk, Paweł Sakowicz

Podczas gdy nasze dni mijają wypełnione wydarzeniami, nasze ciało żyje własnym życiem — niezauważalnym, niezrozumianym, lekceważonym. To życie złożone i ukryte za fasadą tego, co prezentujemy na zewnątrz, jest jednak przygodą trudną i piękną, bogatą w rozmaite transformacje i zwroty akcji, pełną pasjonujących kryzysów.

Sprawdzamy, jak wygląda dzień z życia człowieka, opowiedziany wyłącznie z perspektywy ciała. Wprowadzając go w stan wyczerpania, badamy jego granice, z nadzieją, że wyłoni się to, co dawno zapomniane. Zadajemy pytanie o możliwe odzyskanie własnego ciała dla siebie.

Teatr 21: Rewolucja, której nie było

Spektakl rekomendowany dla osób powyżej 16 roku życia.

spektakl powstał na podstawie improwizacji aktorskich
reżyseria: Justyna Sobczyk
dramaturgia: Justyna Lipko-Konieczna
scenariusz: Justyna Lipko-Konieczna, Justyna Sobczyk
ruch sceniczny: Justyna Wielgus
kostiumy, scenografia: Wisła Nicieja
asystentka scenografki: Aleksandra Tomczyk
reżyseria światła: Sebastian Klim
muzyka na żywo: zespół Pokusa – Tymek Bryndal, Natan Kryszk, Teo Olter
produkcja: Dagna Dąbrowiecka, Katarzyna Stępniak
obsada: Teresa Foks, Daniel Krajewski, Maja Kowalczyk, Barbara Lityńska, Aleksander Orliński, Martyna Peszko, Piotr Sakowski, Aleksandra Skotarek, Magdalena Świątkowska, Beata Bandurska, Maciej Pesta

Przedstawienie powstało w ramach Centrum Sztuki Włączającej: Downtown, programu „Niepełnosprawność i społeczeństwo” zrealizowanego przez Teatr 21 i Biennale Warszawa, ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem był protest osób z niepełnosprawnościami i ich rodziców (RON) w Sejmie, który trwał od 18 kwietnia do 27 maja 2018 roku.

Justyna Sobczyk, reżyserka: „Jako teatr, który bardzo czujnie, uważnie i krytycznie obserwuje polską rzeczywistość społeczną i polityczną związaną z osobami z niepełnosprawnościami, nie mogliśmy zostawić bez komentarza czterdziestodniowej okupacji Sejmu. Taki gest nie może zostać przez nas zignorowany. Miał on swoją wagę, siłę i ciężar! Chcemy jeszcze raz przywołać to wydarzenie i stworzyć w teatrze okazję do wspólnego wejścia w pole napięć społecznych.”

Spektakl nie jest rekonstrukcją wydarzeń, a raczej grą ze znaczeniami i emocjami, które towarzyszyły protestowi w Sejmie. Protest, który obserwowała cała Polska, zostawił po sobie nie tylko rozczarowanie i bolesne świadectwo marginalizacji potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Pozostały po nim także archiwalia – transparenty, listy i pocztówki pisane do protestujących oraz przez nich samych. Korzystają z nich aktorzy Rewolucji, której nie było, ze sceny pytając o to, co wydarzyło się w Sejmie, o wizerunek osób z niepełnosprawnościami w Polsce, a w końcu także o to, czy środowisko osób z niepełnosprawnościami może się zintegrować we wspólnej sprawie. Teatralna rewolucja da widzom i aktorom szansę sprawdzenia, czy społeczne przekonanie, że osoby z niepełnosprawnościami mają zrezygnować z rozwoju w obszarze zawodowym, ograniczyć swe potrzeby do minimum socjalnego, a swoje życie prywatne do przebywania w mieszkaniach i specjalistycznych ośrodkach – jest zgodne z ich potrzebą?

Rewolucja, której nie było to spektakl, którego motorem jest napięcie między odgórnie ustanowioną normą i odstępstwem od niej; między niewypowiedzianymi głośno kryteriami moralnymi i wykrzyczanymi ze sceny osobistymi potrzebami i opiniami aktorów. To teatr, który bada przestrzeń pomiędzy tym, co jawne, a tym, co (jeszcze) ukryte.

Meek, Oh Why?

Meek, Oh Why? wystąpi w Białymstoku w ramach trasy promującej jego trzeci, a zarazem najbardziej przełomowy album „Zachód”.
Futurystyczne, synthowe brzmienie w połączeniu z intrygującą liryką i wyjątkową lekkością wokalną Mikołaja składa się na hipnotyczną całość, która odkrywa nowe oblicze muzyki balansującej między hiphopem a popem alternatywnym.
Album ukazał się w listopadzie 2019 roku nakładem Asfalt Records i promuje go teledysk do tytułowego singla w reżyserii Olgi Czyżykiewicz i ze zdjęciami Adama Romanowskiego. W utworze usłyszymy gościnnie Sarsę oraz trio Hyper Son.

Meek, Oh Why? (Mikołaj Kubicki) to polski raper i trębacz, absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Członek zespołu Kapelanka. Współpracował z takimi wykonawcami, jak Andrzej Piaseczny i Seweryn Krajewski, a także zespołami Voo Voo, Dagadana czy Pawbeats. W 2015 roku zadebiutował solowym minialbumem „Księżniczka i buc” (Asfalt Records). W 2016 roku ukazał się jego pierwszy album długogrający Miło było poznać”.

Absolutely Fabulous Dancers / HOTELOKO movement makers: Przybysz/Życzkowska

koncepcja i choreografia: Magdalena Przybysz
reżyseria: Agata Życzkowska
dramaturgia i teksty: Magdalena Przybysz /Agata Życzkowska
wykonanie: Magdalena Przybysz, Mirek Woźniak, Agata Życzkowska
kostiumy: Anna Ciupryk
czas trwania: 40 min

„Pod niebem gwiazd, pod niebem gwiazd biegniemy, Bóg drogę zna,
Pod niebem gwiazd, pod niebem gwiazd biegniemy, a każdy sam.”
/fragment piosenki w wykonaniu Zdzisławy Sośnickiej/

„Możecie być towarzysze przekonani, że my, tak samo jak i wy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny i nie mamy innego celu, jak ten, który żeśmy zdeklarowali i to jest podstawowy program naszego działania. Jeśli nam pomożecie, to sądzę, że ten cel uda nam się wspólnie osiągnąć. Jak, pomożecie? No!” /przemówienie Edwarda Gierka, I sekretarza KC PZPR/

„See me beautiful
Look for the best in me
It’s what I really am
And all I want to be
It may take some time
It may be hard to find
But see me beautiful”
/piosenka Marshalla Rosenberga/

Aktorka, tancerz i choreografka wspólnie przyglądają się swoim korzeniom i historii, podejmują temat edukacji, ekologii i tożsamości, zastanawiają się, co dodaje im skrzydeł, a co je podcina. To wszystko w rytmach muzyki lat 80., folku i muzyki klasycznej.

Trio Absolutely Fabulous Dancers odpowiedzi i inspiracji szuka w przeszłości, historii Polski, w ruchu codziennym, pamięci ciała i narzędziach performatywnych. W ten sposób artyści z HOTELOKO movement makers budują swój niepowtarzalny i absurdalny styl taneczny. Podczas procesu towarzyszyły im pytania: Co nas ukształtowało? Dokąd zmierzamy? Czy ktoś wie, jak wyglądałoby nasze życie, gdyby nie narzucona nam z góry edukacja, przez którą musieliśmy przebrnąć? Czy aby iść dalej, musimy się obudzić i oduczyć wszystkiego, czego najpierw musieliśmy się nauczyć? Czy można na nowo odnaleźć spokój, mimo historii zataczającej kolejne to samo koło?

Spektakl otrzymał nagrodę jury „Coup de Coeur” za oryginalność na Festiwalu Quartiers Danses w Montrealu (Kanada 2019).

HOTELOKO movement makers

Kolektyw wyłonił się w 2016 roku z powstałego pięć lat wcześniej Teatru HOTELOKO, którego założycielką jest aktorka, reżyserka, menadżerka i producentka Agata Życzkowska. Artystka porusza się głównie w obszarze nowej choreografii i eksperymentu tanecznego, tworząc projekty artystyczne, edukacyjne i społeczne. Podejmuje współpracę z choreografami i choreografkami: Magdaleną Przybysz, Mirkiem Woźniakiem, Wojciechem Grudzińskim. Współpracuje także z Joanną Chitruszko, Katarzyną Kafel, Aleksandrem Prowalińskim, Eweliną Sobieraj, Dawidem Żakowski. Tematy, jakie podejmuje kolektyw, to wspólnota, wolność, miasto, tolerancja, ekologia, równouprawnienie, edukacja, tożsamość. HOTELOKO movement makers pracuje głównie w Warszawie, ale także współpracuje z zagranicznymi partnerami m.in. w ramach projektu „Dance Higways” (Francja, Hiszpania, Niemcy, Norwegia, Włochy).

Dlaczego HOTELOKO? Ponieważ kolektyw z założenia nie ma swojej stałej siedziby i jest otwarty na ciągłe przemieszczanie się (HOTEL), stawia na szaleństwo (hiszp. LOCO-czytaj LOKO-szalony), zwraca uwagę na zapisane w oku doświadczenie (OKO).

Dlaczego movement makers? Ponieważ głównym narzędziem opowiadania jest ruch (choć zespół śmiało wplata w swoje performansy również muzykę i słowa.)

Kolektyw zrealizował następujące spektakle: „frau/mujer/femme”, „#moiprzyjacieletancza”, „Absolutely Fabulous Dancers”, „Darklena”, „Insta Show”, „frau blush” i „Axiom of Choice”. Wspólnie wypracowali oni swój własny język, nieco freakowy styl taneczny stawiający na różnorodność wynikającą z odmiennych korzeni performerów i performerek.

Cechą charakterystyczną prac HOTELOKO movement makers jest nieprzewidywalność i angażowanie publiczności do udziału w spektaklach. W wielu scenach publiczność performatywnie współtworzy świat wraz z artystami. Główną ideą jest zacieranie granicy pomiędzy widzami i performerami, odwracanie ról oraz gra z oczekiwaniami. Najważniejszym kryterium jest kryterium szczerości. HOTELOKO realizuje spektakle, które dotykają rzeczywistości, dramaturgia powstaje z inspiracji dzisiejszym światem w Polsce i za granicą.

Nowy Teatr: Jezus

reżyseria: Jędrzej Piaskowski
dramaturgia: Hubert Sulima
scenariusz: Jędrzej Piaskowski, Hubert Sulima
scenografia, koncepcja świateł: Przemysław Branas
kostiumy: Hanka Podraza
muzyka: Jan Tomza-Osiecki
choreografia: Szymon Dobosik
występują: Małgorzata Biela, Jan Sobolewski, Sara Celler-Jezierska, Bartosz Gelner, Piotr Polak

To jedna z najważniejszych historii w dziejach ludzkości, opowieść o radykalnej, bezwarunkowej miłości i jej potędze, o sile poświęcenia i zdolności przekraczania wszystkich granic.

Dwa tysiące lat temu nauczanie Jezusa doprowadziło do powstania nowego rodzaju wspólnoty, przeobraziło ówczesny porządek społeczny, duchowy, religijny i polityczny. Wywołało rewolucję, której owoce stały się podwaliną kultury europejskiej.

Przez wieki historia Jezusa przechodząc z ust do ust była zawłaszczana przez kolejne autorytety i instytucje, stała się przedmiotem sporów, manipulacji, wypaczeń, a nawet źródłem okrucieństw, prześladowań i wojen. A jednak wciąż jest z nami. Jezus wciąż trwa. Dla jednych jest centralnym punktem życia religijno-duchowego, dla innych kulturowo-filozoficznym fenomenem albo tylko przebrzmiałym zabobonem. Jego nauki jednak nieustannie są punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń wiernych, duchownych, religijnych guru, ateistów, myślicieli, artystów czy obrazoburców.

Kameralne przedstawienie Sulimy i Piaskowskiego jest kolejną próbą wejścia w dialog z zapisaną w ewangeliach historią oraz rodzajem XXI-wiecznej gnozy. To próba stworzenia wolnościowo-miłosnego palimpsestu nadpisanego na historię życia i nauczanie Jezusa.

Jędrzej Piaskowski – studiował reżyserię na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie i muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Spektaklem „Versus” na podstawie dramatu Rodriga Garcii zrealizowanym w Teatrze Nowym w Poznaniu, na V Forum Młodej Reżyserii w Krakowie zdobył Grand Prix — nagrodę główną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego spektakl „Puppenhaus. Kuracja” na podstawie tekstu Magdy Fertacz zrealizowany w sezonie 2016/17 w ramach programu Debiut w TR znalazł się w rankingu „Najlepszy, najlepsza, najlepsi” miesięcznika „Teatr” i został uznany za jedno z najciekawszych wydarzeń teatralnych sezonu.