Rozwój rolnictwa w Polsce

Wiele lat temu chłopi stanowili podstawę społeczeństwa, zdobywali pożywienie i zajmowali się rolnictwem. Teraźniejsze rolnictwo zajmuje się głównie wytwarzaniem żywności około 90% oraz innych produktów np. wełna, olej. Obecnie ludność wiejską przewyższa ludność miejska, która nie wykonuje działań związanych z rolnictwem. Jednak ludność miejska stale korzysta z pożywienia, które powstaje dzięki rolnikom. Państwo Polskie powinno, zatem dbać o rolników i zapewniać im odpowiednie dopłaty, aby rozwijali swoje gospodarstwa. Dzięki takim działaniom utrzymanie gospodarstwa dla rolników będzie opłacalne. Wówczas produkcja rolnicza stanie się tańsza i będzie korzystała z nowoczesnego sprzętu. Wzrośnie także konkurencja na rynku lokalnym, krajowym i zagranicznym pod względem rolnictwa w państwie.

Z przeprowadzonych badań wynika, że od roku 1960 do 1996 nastąpił spadek ludności zatrudnionej w rolnictwie z około 40% do 25%. W okresie od 1970 do 2000 spadła również powierzchnia użytków rolnych z 19, 5 do 18, 5 mln hektarów. Takie zjawisko spowodowane zostało szybkim rozwojem miast oraz ekspansją na nowe tereny w jego obrzeżach.
Od wieków w rolnictwie ważną rolę odgrywały narzędzia rolnicze. Początkowo rośliny były sadzone i zbierane ręcznie. Wraz z rozwojem ludzie rozpoczęli własnoręcznie produkować potrzebne im narzędzia i używać ich w pracach polowych.
Obecnie produkcja maszyn rolniczych oraz narzędzi urosła na wielką skalę. Powstało wiele firm rolniczych polskich i zagranicznych oferujących sprzedaż oraz serwis maszyn rolniczych. Produkcja maszyn rolniczych oparta jest na wysokiej jakości surowcach. W najlepszych sprzętach umieszcza się bardzo dobre i dużej mocy silniki, które usprawniają prace polowe.

Czynniki sprzyjające rozwojowi rolnictwa w Polsce

Na rozwój rolnictwa w Polsce duży wpływ mają czynniki przyrodnicze oraz pozaprzyrodnicze. Do czynników przyrodniczych należą:

• Warunki termiczne - są bardzo istotne zwłaszcza, gdy mamy do czynienia z wymagającymi roślinami uprawnymi. Często rośliny potrzebują odpowiedniej temperatury oraz czasu trwania okresu wegetacyjnego. Temperatura odpowiednia dla roślin nie powinna spaść poniżej 5 stopni Celsiusa.
• Warunki wilgotnościowe – określa je ilość opadów na danym terenie. W Polsce rocznie spada około 600 mm wody. Taki wynik jest całkiem dobry, jednak wadą opadów w Polsce jest ich niekorzystny rozkład. Podczas okresu wiosennego, kiedy rośliny zaczynają rosnąć pada zazwyczaj mało deszczy, najwięcej opadów pojawia się zaś w lipcu.
• Warunki cyrkulacyjne – w Polsce mamy do czynienia z przejściowością klimatu, masy powietrza nad Polską są bardzo zróżnicowane. Rolnicy korzystają z zachowania odpowiednich nachyleń terenu, aby ich rośliny otrzymywały potrzebną dawkę promieniowania słonecznego.
• Rzeźba terenu – Polska należy do krajów nizinnych, zaledwie około 30 % wymaga zastosowania odpowiednich zabiegów agrotechnicznych, aby umożliwić uprawę roślin. Lekkie spadki i nachylenia na polach sprzyjają rozwojowi roślin.
• Żyzność gleby – Polska posiada około 50 % gleb ornych, na których można prowadzić uprawę roślin. Najlepsze gleby występują na Nizinie Śląskiej, Wyżynie Lubelskiej, Żuławach Wiślanych i są to lessy i czarnoziemy. W Polsce przeważają gleby średnie (bielice, mady, rędziny, brunatne).
• Podłoże geologiczne – od niego zależą warunki wilgotnościowe gleby. Jeżeli pod glebą znajduje się skała szczelinowa, wówczas woda będzie szybko uciekać w głąb skały. Jeżeli skała nie będzie przepuszczalna woda zostanie zatrzymana w glebie.

Czynniki pozaprzyrodnicze (pochodzące od człowieka oraz związanie z rozwojem cywilizacji):

• Struktura agrarna – struktura własności ziemskiej i wielości gospodarstw rolnych w Polsce. Wiele lat temu ziemie przekazywano z pokolenia na pokolenie pomiędzy dzieci. Z biegiem czasu duże gospodarstwa dzielono na małe, po II wojnie ludność osiedlała się na mniejszych gospodarstwach. Pozostałe niezajęte majątki przejęło państwo i stworzyło Państwowe Gospodarstwa Rolne.
• Państwo i polityka – kiedyś władze podejmowały się wspierania rolnictwa, oferowali ulgi podatkowe oraz nisko oprocentowane kredyty. Dzięki temu rolnicy mogli zakupywać nowoczesny sprzęt, jednak państwo nie było zadowolone z efektów swojej pomocy. Po kilku latach przeprowadzono reformy rolne i rozpoczęto edukacje dzieci rolników, wprowadzono emerytury i dodatkowe zmiany.
• Mechanizacja rolnictwa – po zakończonej II wojnie nastąpił wzrost rozwoju przemysłu. Rozpoczęto produkcję narzędzi, ciągników oraz maszyn rolniczych. Głównie wytwarzano kombajny, ciągniki, prasy zbierające, przyczepy samozbierające, traktory oraz kombajny.
• Nawozy sztuczne – przyczyniają się do zwiększenia możliwości glebowych, głównie stosuje się nawozy mineralne oraz sztuczne. Po II wojnie najwięcej nawozów zużywały w Polsce gospodarstwa sektora państwowego, natomiast najmniejsze ilości gospodarstwa znajdujące się w rękach prywatnych rolników.
• Gospodarowanie wodą – niedostatek wód w Polsce opadowych lub nadmiar wód podziemnych często wymagają przeprowadzenia kilku zabiegów agrotechnicznych. Zabiegi melioracyjne pozwalają odpowiednie osuszyć lub nawodnić wybrany teren.
• Kultura rolna – czyli świadomość i wiedza o rolnictwie i jego tradycjach.