Białystok bez szans na takie widoki z S-19

Przy stolicy Podkarpacia największe miasto w północno-wschodniej Polsce jawi się niczym ubogi krewny. Gdy policja rozważa wprowadzenie zakazu wyprzedzania tirów przez tiry na podbiałostockich odcinkach drogi krajowej nr 19, a magistrat ekscytuje się wyłonieniem wykonawcy ogrodzenia planowanego z wielkim bólem lotniska dyspozycyjnego na Krywlanach, to kierowcy podróżujący przez Rzeszów mają przed sobą widoki znane dotychczas z filmów fabularnych lub dokumentalnych. Z obwodnicy wschodniej miasta w ciągu tej samej - tyle że już w nazwie poprzedzonej literą S - drogi nr 19, mogą zobaczyć odrzutowce podchodzące do lądowania na pobliskim lotnisku w Jasionce.

Nie ma sensu przypominać historii budowy regionalnego aerodromu w północno-wschodniej Polsce. Lata niemocy, tym większej, że na inwestycję były pieniądze, należy podsumować jednym zdaniem: wizja ta przerosła podlaską "klasę" samorządowo-partyjną. W pewnym sensie podobnie było z podlaskim odcinkiem drogi krajowej nr 19. Z jednym zastrzeżeniem: w odróżnieniu od lotniska regionalnego mapa planowanych ekspresowych dróg zależała od rządu.

Wyznaczona w 2009 roku sieć - będąca pokłosiem awantury nad Rospudą - tak jednak zagmatwała ich przebieg, że w praktyce oddaliła budowę wielkich obwodnic Białegostoku w ramach drogi S-19 potocznie zwanej Via Carpatią.
Z drugiej strony władze województwa w zawartym w ubiegłym roku z rządem Kontrakcie Terytorialnym uznały, że dla regionu ważniejsza - oprócz dokończenia S-8 - będzie budowa podlaskich odcinków mitycznej Via Baltiki (S-61) z obwodnicami Łomży i Suwałk. Skoro region się nie domaga, to nie dziwmy się, że rząd tym bardziej umywa ręce od podlaskiego odcinka Via Carpatii. W odróżnieniu od tego łączącego Lublin z Rzeszowem, który od dawna jest w priorytetach nie tylko Rady Ministrów, ale i władz regionalnych. Ma być gotowy do 2020 roku (jeszcze w tym roku rozpocznie się budowa dwóch odcinków łączących węzeł Jasionka z granicą województwa lubelskiego). A przecież w pobliżu przebiega autostrada A-4 i droga krajową nr 9: Rzeszów-Sandomierz-Radom-Warszawa. Tyle że to S-19 ma być głównym szlakiem od Rzeszowa do Warszawy.

Tym bardziej, że w tym samym czasie rząd planuje zrealizować swój inny priorytet - ekspresówkę z Warszawy do Lublina. Z jego obwodnicami S-17 i S-19 będzie hybrydą zapewniająca dostępność Rzeszowa ze stolicą kraju. Ale nie tylko. Już teraz niektórzy specjaliści z Podkarpacia sugerują, że dla ich regionu to wystarczy. Tak, jakby dawali do zrozumienia, że rozbudowa S-19 w kierunku Białegostoku nie będzie miała już wielkiego znaczenia. Bo jej rolę może przejąć dokończona w tym samym czasie S-8. Tym samym rysuje się nam zupełnie nowy przebieg Via Carpatii: Rzeszów- Lublin-Warszawa-Białystok (po wybudowaniu S-61: Warszawa-Ostrów Mazowiecka-Łomża-Ełk-Suwałki-Budzisko). Co prawda o 100 kilometrów dłuższy niż tradycyjny przez Bielsk i Siemiatycze, ale znacznie szybszy do pokonania dwupasmówką w obie strony. Nie tylko dla kierowców osobówek, ale i ciężarówek (nawet jeśli dla nich miałby być płatny).

Z perspektywy Białostocczyzny taka optyka spycha wschodnią część Podlaskiego już nie na pobocze, a wręcz do rowu. Jego stolicę pozbawia zaś szans na widoki, jakie Rzeszów ma już dziś. I to nie tylko komunikacyjne.