"Tornado z Lawy" to utwór biorący pod lupę nocne życie w dużym mieście. Pełen wściekłości i rockowych riffów. I śmieszny i smutny. Podobnie dzieje się w "Odyseuszu". Kolejny opis weekendowej imprezy według schematu "niedopoj chuże pierepoja". I znów - muzycznie bez zastrzeżeń - ta wywodząca się z trashu machina wyraźnie umie korzystać z instrumentów, a i bielskie studio nieźle wsparło energię wyrywającą się ze wzmacniaczy, membran bębnów i strun głosowych.
Nasi liderzy, czyli Brat Figo i Dr Yry to świetni obserwatorzy. W utworze "667 (Sąsiad Szatana)" opisują rozterki związane z odbieraniem przesyłek od kurierów. Jest tu i punkowa wściekłość i niemal growling, ale przede wszystkim tekstowy kabaret. Trzeba przyznać, że gitary w tej piosence pracują jak szalone, a ilość "piekielnych" dźwięków może usatysfakcjonować niejednego fana metalowej psychodelii.
Co ciekawe, panowie w wielowątkowym "Troglodytorze" sięgają po opowieści o płonących komitetach. Konia z rzędem, jaki nastoletni fan rocka załapie, o co chodzi. Ale hedbanging murowany.
Wokaliści nie oszczędzają religijnych rytuałów, a w dodatku ubierają je w funkowo-metalową, porywająca frazę. "Święconka" nie ma prawa spodobać się prawicowym mediom, ciekawe jaki będzie miała odbiór na koncertach, bo są frazy które może zaśpiewać chór gardeł.
Pierwszy poważny singiel promujący ten krążek to "Polska B" - "Suwalszczyzna, Podlasie, Lubelszczyzna, gdzie każdy swojej jajka ma i bimber lepszy, bo wchodzi bez zapojki". Czy przypadkiem lokalne Izby Turystyczne nie powinny przyznać nagrody Speculum za promocję regionalnych produktów?
Po raz kolejny, wprowadzając bardziej melodyjne fragmenty można mieć wrażenie, że Speculum lubią Faith No More. Ale co tam muzyka, kabaret w piosence "ZTM" rozwija się w najlepsze, a obserwacji socjologicznych może pozazdrościć niejeden licencjat uniwersytecki.
"Nienawidzi Araba, a uwielbia kebaba", czyli polska ksenofobia w pigułce. Speculum nie tylko robi sobie przysłowiowe jaja, ale i z dystansu opisuje narodowe przywary w utworze "Żydritual"
"Ukrop" w niewielkim stopniu przypomina kazikowy "Upał", to raczej typowe polskie narzekactwo połączone ze zjadliwą satyrą, a wszystko utrzymane jednak w klimacie Kazika na Żywo.
Kończący krążek "Sancto Speculo" to ukłon w stronę thrashowych korzeni i jednocześnie żart z estetyki black metalu.
Wszyscy organizatorzy przyszłorocznych juwenaliów już powinni zacząć bić się o występ Speculum. Znakomicie trafiają w ideę takich właśnie koncertów.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
