Podlaski Kongres Kobiet. Nie staramy się o patronat prezydenta

O ubiegłorocznym Podlaskim Kongresie Kobiet usłyszała cała Polska: prezydent miasta w ostatniej chwili odebrał swój honorowy patronat wydarzeniu. Czy w związku z tym w tym roku będziecie się starały o patronat prezydenta?

Doszłyśmy do wniosku, że nie będziemy tego robić.

Dlaczego?

Ze względu na zeszłoroczną sytuację.

Ta sytuacja została w końcu wyjaśniona?

Dostałyśmy wyjaśnienie, że zmiany programu w ostatnim momencie spowodowały wycofanie się z udzielonego wcześniej patronatu honorowego.

O jaką zmianę chodziło?

Miesiąc przed Kongresem, gdy starałyśmy się o patronat, nie planowałyśmy Okrągłego Stołu.

Proszę przypomnieć, na jaki temat.

Dlaczego warto wprowadzać Gender do Strategii Rozwoju. My rozumiemy gender jako równość na wszystkich poziomach i nie chcemy tego ukazywać w żaden inny sposób. Szanujemy decyzję prezydenta.

Prezydent wycofał się wtedy z patronatu, marszałek i wojewoda nie. Jednak marszałek na Kongres nie przyszedł. Wojewoda - pojawił się tylko na chwilę, w obradach Okrągłego Stołu też nie brał udziału.

Nie liczyłyśmy, że osoby na tak wysokich stanowiskach będą mogły przyjść na dłużej. To była sobota, a wszyscy mamy również swoje prywatne życie. Byli z nami na obradach Okrągłego Stołu wyjątkowi mężczyźni - prezes Witold Karczewski, prezes Podlaskiej Fundacji Rozwoju Regionalnego Andrzej Parafiniuk oraz poseł Damian Raczkowski. Marszałek wysłał swoją reprezentantkę. Wojewoda daje nam swoje wsparcie. Może rzeczywiście jest tak, że ktoś nas ignoruje, uważając, że z punktu widzenia jego stanowiska nie podejmujemy ważnych tematów.

Kto w tym roku będzie sprawował patronat honorowy nad wydarzeniem?

Obecnie mamy patronat honorowy wojewody podlaskiego. W tym momencie szlifujemy jeszcze program, chociaż nie przewidujemy dużych zmian. Raczej czekamy na potwierdzenie przybycia ważnych dla nas osób, m.in. profesor Małgorzaty Fuszary - pełnomocniczki rządu ds. równego traktowania i Ewy Kopacz, która jeszcze kilka tygodni temu zapowiadała swój przyjazd. I dopiero wtedy będziemy starały się o pozostałe patronaty.

Wspomniała Pani, że być może dla władz tematy, które podejmujecie, są nieistotne. Proszę więc powiedzieć, dlaczego Wy uważacie je za ważne.

Stopień, w jakim te tematy są ważne, nawet dla każdej z nas, jest oczywiście inny. Ja na przykład zamierzam przeczytać na rozpoczęcie III Podlaskiego Kongresu sms-a od Ani Drabarz, prawniczki jeżdżącej na wózku inwalidzkim, która uczestniczyła w spotkaniach organizacyjnych tegorocznego Kongresu. Ania pewnego dnia napisała: dzisiaj nie dojadę, bo nie mam jak. I to będzie w tym roku główny realny postulat: że w tym mieście nie ma możliwości, aby osoba na wózku inwalidzkim pojechała na niezaplanowane do 25. dnia poprzedniego miesiąca spotkanie, randkę, pogrzeb. Mamy w mieście jedną taksówkę, ale nie zawsze można w niej przestawić fotele. Chcemy mówić o problemach osób niepełnosprawnych w Białymstoku. Tegoroczny Okrągły Stół będzie dotyczył designu w przestrzeni miejskiej Białegostoku. Chodzi nam o design rozumiany nie tylko modowo - czyli krótkotrwały, chwilowy i tylko wizerunkowy, ale też design jako lokalny i ekologiczny sposób podejścia do tego, jak ma wyglądać miasto, jak urządzić przestrzeń, aby mieszkańcom było wygodnie i bezpiecznie, wszystkim ludziom, bez wyjątku. I estetycznie też, by nie powiedzieć pięknie. Nasze miasto ma przecież wyjątkowy klimat, koloryt. To miasto różnorodności, jak głoszą często hasła.

Tegoroczne hasło Kongresu to: Siła kobiet.

Nie trzeba tego rozumieć w jakiś sposób fizyczny. Jednak warto zauważyć, że kobieta w żadnych rejonach nie jest słabsza niż mężczyzna. Potrafi równie dobrze zarządzać, być polityczką, równie dobrze umie zarządzać, finansami też. Ponoć gorzej parkuje.

Jeden z paneli dotyczy też sukcesu - rodzinnego, osobistego, politycznego, zawodowego. Jedne z warsztatów będą dotyczyły piękna kobiet - ale nie rozumianego jako tylko i wyłącznie piękno fizyczne. Będą też kobiety zajmujące się duchowością kobiet, i takie, które pokażą, że mają pasję pozornie nie-kobiecą, np. pilotki. Mamy w planie warsztaty z Jogi śmiechu, po Kongresie spotkamy się również z dr Ewą Woydyłło-Osiatyńską, która mówi o tym, jak humor pomaga rozwiązywać konflikty, ale też jak pomaga w zarządzaniu. Profesor Joanna Moczydłowska opowie o komunikacji w rodzinie. Joanna Piotrowska poprowadzi warsztaty antydyskryminacyjne. Powiemy o kobietach w służbach mundurowych, dlatego że na konferencjach kobiecych służb mundurowych coraz częściej pojawia się słowo gender - w zdrowym rozumieniu. To znaczy z poszanowaniem inności kobiet i mężczyzn, pięknych różnic między nimi. I równości.

Po co nam, kobietom, te kongresy?

To okazja do wymiany doświadczeń i poglądów. Poza tym jesteśmy przed wyborami samorządowymi i mnóstwo kobiet z różnego rodzaju organizacji pozarządowych zastanawia się nad tym i ma twardy orzech do zgryzienia: czy startować. Większość organizacji pozarządowych reprezentują kobiety. Działamy non profit, bo to dla nas istotne. I dlatego jest konieczność - nie tylko prawna, ale i społeczna - żeby kobiety w polityce po prostu były. Kongres może pomóc im w podjęciu decyzji, pomóc się przygotować.
Chcemy też realnie pomóc. Dlatego mam prośbę - przynoście na III Podlaski Kongres Kobiet nakrętki dla Anety, która zbiera na wózek elektryczny. Kobieta też ma prawo jeździć dobrym wózkiem.

To nie jest takie trochę rozdzielanie społeczeństwa? Sama nazwa mówi wyraźnie: Kongres Kobiet.

Myślę, że nie należy na to patrzeć w ten sposób, chociaż taka pokusa istnieje. Raczej warto na to patrzeć przez pryzmat pewnych potrzeb: innych potrzeb mężczyzn i kobiet. Wtedy jest to zdrowe podejście. Polowania są dla mężczyzn, tak jest urządzony świat.

Kobietom jest gorzej na świecie?

Są takie kraje. Moim zdaniem w Polsce nie. Jest po prostu inaczej. Któregoś dnia mój czteroletni synek płakał, że nie będzie mógł urodzić dziecka. A ja zrobiłam przysłowiowego karpia. Więc z jego punktu widzenia w pewnym momencie mężczyźni mają gorzej. Ja bym nie chciała, żeby on mógł urodzić! Ach, to gender - nie, nie rozmawiam o tym z dziećmi.

Ale na Kongresie będziecie też mówiły o dyskryminacji. O co jeszcze trzeba walczyć?

Trzeba umocnić rolę kobiet chociażby w życiu społecznym czy poli/tycznym. Kobieta będzie premierem, a coraz więcej kobiet wchodzi do samorządu. To oznacza, że jest taka potrzeba, że też chcą być reprezentowane. Prawa wyborcze kobiet to też jest kwestia, którą trzeba poruszyć. Bo kobiety nie zawsze miały prawa wyborcze. I nie wszędzie na świecie mają.

A w Białymstoku - czego brakuje kobietom?

Brakuje kobiet w polityce lokalnej - to trzeba sobie jasno powiedzieć. Czasem kobiety są proszone o to, by wystartowały w wyborach, aby partia mogła pokazać, że respektuje suwaki, rozumie parytety. To jest niezdrowe, a takie rzeczy się dzieją. Nie o to chodzi, by startować w wyborach tylko dlatego, żeby uzupełnić listę suwakową i żeby ładnie wyglądało. Suwak jest istotny, ale nie tędy droga. Chodzi o to, żeby te kobiety, które starują w wyborach, rzeczywiście poczuły w sobie taką potrzebę, że muszą reprezentować interesy kobiet, ale też społeczeństwa w ogóle. Tym bardziej, że organizacje pozarządowe również wchodzą pełne zdrowego entuzjazmu do samorządów. Uzdrowienie polityki jest nam wszystkim potrzebne.