Galeria Sleńdzińskich. Młodzież poznawała żydowską tradycję

Najważniejsze, czego się nauczyłam w tym projekcie to docenianie tego, co mam, a także, że, mimo iż każdy człowiek jest inny, to można znaleźć podobieństwa i w kulturze, i w religiach - mówi Austeja Kaminskaite z Wilna.

- Przekonaliśmy się, jak wiele jest ludzi, którzy rzeczywiście cierpią z powodu choroby czy bezdomności - dodał Viet Bui.

W Białymstoku gościli wczoraj uczestnicy międzynarodowego projektu Taniec na granicy. Realizuje go gimnazjum i liceum jezuitów z Gdyni. Swoim działaniem objął trzy miasta: Berlin, Białystok i Wilno.
- Wybraliśmy Białystok, bo tu w jednym miejscu żyje wiele kultur - mówi Marta Bieńkowska-Hewelt, koordynatorka projektu ze strony polskiej. - Chcemy pokazać uczestnikom, że tolerancja i wzajemne poszanowanie są możliwe.

W Białymstoku młodzież poznawała zasady judaizmu i tradycje związane z tą religią. Przedstawiła im je Lucy Lisowska, przedstawicielka Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie na Białystok i województwo podlaskie.

Miejsce warsztatów wybrano nieprzypadkowo. Obecna siedziba Galerii Sleńdzińskich to przedwojenna synagoga Cytronów.

- U nas religia jest ściśle związana z tradycją - podkreśla Lucy Lisowska. - Cieszę się, że młodzież z całej Europy jest zainteresowana naszą religią, chce o tym słuchać i poznawać jej zasady.

Pokazała młodym ludziom menorę (siedmioramienny świecznik), hanukiję (świecznik hanukowy) czy mezuzę, czyli pojemnik z fragmentem Tory wieszany tradycyjnie na obramieniach drzwi w żydowskich domach.

Młodzież obejrzała też film Janka Śpiewaka pt. Osiem historii, które nie zmieniły świata. Pokazuje on ośmiu Żydów, którzy opowiadają, jak im się żyło przed wojną i jak im układały się ich relacje z Polakami.
- W ten sposób chcemy otworzyć uczestników na różnorodność religijną, etniczną - opowiadał Ludger Joos, koordynator projektu ze strony niemieckiej. - I pokazać im, że świat nie jest czarno-biały.
Projekt ma być kontynuowany w kolejnych latach.