Wspomnienie: Ryszard Kaczorowski, Krzysztof Putra i abp Miron. Zobacz galerię zdjęć.

[galeria_glowna]

Ryszard Kaczorowski, ostatni Prezydent RP na Uchodźstwie

Odebrałem wiele statuetek, wyróżnień, ale nagroda "Kuriera Porannego" jest szczególna. Bo przyznana od serca - komentował Ryszard Kaczorowski przyznanie mu w tym roku Złotych Kluczy Kuriera Porannego. - I pochodzi z mojego miasta. To dla mnie bardzo ważne, że Białystok po raz kolejny mnie docenił. Nigdy nie rozstałem się z tym miastem. Zawsze jesteśmy w kontakcie. (…) Jak tylko poukładam domowe sprawy, planuję przyjazd do Białegostoku.
Nie przyjedzie.

Zostanie we wspomnieniach. I zostaną jego wspomnienia: w grudniu 2009 roku Szkoła Podstawowa nr 11 w Białymstoku doczekała się ciekawej publikacji pt. "Dwa jubileusze", a w niej kroniki z lat międzywojennych oraz wspomnienia absolwentów. W tym Ryszarda Kaczorowskiego. W ubiegłym roku, tak jak ta białostocka szkoła, obchodził 90-lecie urodzin.

Pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Jelita. Urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku, gdzie ukończył też szkołę handlową. Należał do harcerstwa, był związany z drużynami Andrzeja Małkowskiego.

W czerwcu 1940 r. przejął obowiązki komendanta Szarych Szeregów w Białymstoku, Jego konspiracyjną działalność w czasie wojny przerwało aresztowanie przez NKWD 17 lipca 1940 roku. Sąd wojskowy skazał Kaczorowskiego na karę śmierci. Po stu dniach w celi zamieniono ją na 10 lat obozu na Syberii. Przeszedł transporty deportacyjne i pobyt w łagrach. Z obozu w Nachodce transportem śmierci dotarł na Magadan, gdzie czekała go praca nad siły w kopalni złota Dukanskaja (Dolina Śmierci). Związek Radziecki opuścił w 1942 roku wraz z żołnierzami generała Andersa, by znaleźć się w Palestynie. Przeszedł cały szlak bojowy II Korpusu. W bitwie pod Monte Cassino był dowódcą ośrodka łączności 2 Brygady Strzelców.

Po wojnie osiadł na stałe w Londynie. W 1949 roku skończył Szkołę Handlu Zagranicznego. Pracował w przemyśle jako księgowy do przejścia na emeryturę w 1986 roku. Na emigracji organizował polskie harcerstwo, w latach 50. i 60. był we władzach światowego Związku Harcerstwa na Obczyźnie.

W 1986 został powołany do Rady Narodowej Rzeczpospolitej, co oznaczało powierzenie mu obowiązków ministra spraw krajowych. Został zaprzysiężony na prezydenta RP na Uchodźstwie w lipcu 1989 roku, po tragicznej śmierci Kazimierza Sabbata. Rok później przyjechał do kraju, po ponad 50 latach nieobecności.

22 grudnia 1990 na Zamku Królewskim w Warszawie Ryszard Kaczorowski przekazał insygnia władzy prezydenckiej Lechowi Wałęsie.

W ciągu ostatnich lat Ryszard Kaczorowski wielokrotnie bywał w Polsce. Otrzymał tytuł doktora honoris causa czterech polskich uczelni - Uniwersytetu Wrocławskiego, Akademii Medycznej w Białymstoku, Uniwersytetu Opolskiego i Uniwersytetu w Białymstoku. Miał honorowe obywatelstwo kilku polskich miast, w tym Honorowe Obywatelstwo Białegostoku.

Krzysztof Putra, wicemarszałek Sejmu

Nie patrzmy tylko, jak kto wygląda, kto jak pięknie mówi. Popatrzmy na to, kto jak czyni, jaki są owoce jego pracy - tak mówił w maju ubiegłego roku na konwencji wyborczej PiS zachęcając wyborców do głosowania na kandydatów swojej partii w najbliższych wyborach.

A lubiliśmy się przyglądać jak wygląda. Rok temu pół Polski zastanawiało się dlaczego po dwóch latach zgolił wąsy? Czy podobnie jak w 2007 roku poszło o zakład?

- Nie było żadnego zakładu. Przycinałem sobie wąsy i źle przyciąłem. Więc zgoliłem - tłumaczył Krzysztof Putra. I na pytanie, czy sumiasty wąs powróci, odpowiadał: Trudno powiedzieć, co będzie.

Był wyrazistym politykiem. Gdy został wicemarszałkiem Sejmu, podkreślał: To pierwsza linia frontu walki o wszystkie ważne sprawy. Sejm nadzoruje Radę Ministrów i może sporo zrobić. A niedawno powiedział w mediach: 170 mld zł długu publicznego wypracowanego przez PO to coś niebywałego. Edward Gierek to przy Tusku pikuś.

Umiał mieć do siebie dystans: opowiadał kiedyś, że jako młody chłopak regularnie wkradał się do sadów i ogrodów sąsiadów: Chodziliśmy na papierówki, truskawki, groch. Nieraz gonił nas pies sąsiada i rwało się spodnie na sztachetach.

A urodził się 4 lipca 1957 r. we wsi Józefowo. W 1982 r. ukończył Technikum Mechaniczne w Białymstoku. 20 lat na różnych stanowiskach, poczynając od frezera, przepracował w białostockich Uchwytach. W latach 1995-2005 był prezesem Zarządu PUHP "Lech" Sp. z o.o. w Białymstoku, a w latach 2002-2005 był radnym Sejmiku Województwa Podlaskiego.

W latach 1985-1986 był wiceprzewodniczącym, a w latach 1987-1988 - przewodniczącym Rady Pracowniczej w zakładzie, w którym pracował. W tym właśnie okresie zaangażował się w działalność samorządową. W 1988 r. był współzałożycielem Stowarzyszenia Działaczy Samorządu Pracowniczego.
Od 1980 r. działał w NSZZ "Solidarność". W 1990 r. był jednym z założycieli Porozumienia Centrum. Był członkiem władz krajowych tej partii i prezesem jej Zarządu Wojewódzkiego w Białymstoku.

W 2001 r. był współzałożycielem Prawa i Sprawiedliwości oraz został prezesem Podlaskiego Zarządu Regionalnego tej partii. 25 września 2005 r. wybrany został senatorem VI kadencji z okręgu obejmującego województwo podlaskie. W Senacie RP zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej. Od 27 października 2005 roku pełnił funkcję wicemarszałka Senatu RP.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu podlaskim 53 651 głosów. 5 listopada 2007 klub parlamentarny PiS zgłosił jego kandydaturę na stanowisko marszałka Sejmu, przegrał jednak z kandydatem PO Bronisławem Komorowskim stosunkiem głosów 160:292. 6 listopada tego samego roku został wybrany na wicemarszałka Sejmu.

Miron Chodakowski, prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego

Zasłużony dla Powiatu Hajnowskiego - taki tytuł odebrał 22 stycznia tego roku podczas sesji w Hajnówce. Tytuł przyznawany jako zaszczytne wyróżnienie za zasługi dla rozwoju powiatu.

Dwa dni wcześniej abp gen. bryg. dr Miron Chodakowski, jednocześnie biskup hajnowski, na hajnowskich Spotkaniach z Kolęda Prawosławną mówił z dumą: Głosy z Hajnówki , czy Bielska, szczególnie tej części naszej ojczyzny, brzmią w krajach skandynawskich, i na zachodzie Europy, i w Stanach Zjednoczonych, i gdzieś tam jeszcze. Nasi ziomkowie, są solistami różnych oper i teatrów, prowadzą także chóry. Choć ubożeje przez to nasza ziemia, ale oni chwalą Cerkiew wszędzie tam, gdzie są. Tu nauczyli się tego, co jest podstawą życia duchowego. Dlatego dziękuję wszystkim wykonawcom.

Z racji jego funkcji centralne uroczystości związane ze Świętem Wojska Polskiego organizowane przez Prawosławny Ordynariat Wojska Polskiego odbywały się w Hajnówce. To on przychodził z posługą religijną do naszych strażaków.
Urodził się 21 października 1957 roku w Białymstoku. Tutaj też ukończył szkołę podstawową. W 1972 roku rozpoczął naukę w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Od 1976 roku był uczniem Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego w Jabłecznej. Po skończeniu nauki w seminarium pracował w nim jako intendent, nauczyciel i wychowawca. 17 grudnia 1978 roku ówczesny namiestnik Klasztoru w Jabłecznej archimandryta Sawa udzielił mu postrzyżyn w "rasofor", a 26 grudnia tegoż roku Metropolita Bazyli udzielił mu święceń diakońskich.

15 lutego 1979 roku przyjął z rąk Metropolity Bazylego święcenia kapłańskie. W 1981 roku został mianowany Namiestnikiem Klasztoru w Jabłecznej. W czerwcu 1984 roku został przyjęty w skład kleru diecezji białostocko-gdańskiej, a w październiku tegoż roku został mianowany proboszczem parafii prawosławnej w Supraślu. W 1990 roku został podniesiony do godności archimandryty.
Od roku 2003 był doktorem Nauk Teologicznych Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie z zakresu historii Kościoła.

15 sierpnia 1998 roku prezydent Aleksander Kwaśniewski mianował go na stopień generała brygady. A 10 maja 2008 roku w Parafii Wojskowej w Białej Podlaskiej Jego Eminencja Sawa Metropolita Warszawski i całej Polski podnosi ks. Biskupa Mirona do godności arcybiskupa.

We wrześni 2007 roku wspólnie z Lechem Kaczyńskim , który pierwszy raz był wtedy na rosyjskiej ziemi, odprawił w Katyniu ekumeniczne modły wspólnie z biskupem polowym WP Tadeuszem Płoskim, dziekanem ewangelickim sił powietrznych ks. płk Wiesławem Żydelem, naczelnym rabinem Polski Michaelem Schudrichem oraz islamskim muftim Tomaszem Miśkiewiczem.
I to m.in. On we wrześniu 2009 roku żegnał białoruskich pilotów, którzy zginęli w katastrofie Su-27 podczas pokazów Air Show w Radomiu.