Cavalier, miłośnik zabaw i pieszczot

Rasa z historią

Kiedy narozrabia zrobi niewinną minę i będzie udawał, że to nie on

Rasa z historią

Przodkami tych psów były płochacze francuskie i hiszpańskie. W XVI wieku Cavaliery cenione były we Francji. Ich miłośnikiem był Ludwika XIV. W Anglii znane były w kręgach arystokracji jako psy do towarzystwa. Nazwa rasy pochodzi od imienia angielskiego księcia Karola II. Hodowali te psy również Henryk VIII, Elżbieta I oraz Maria Stuart.
Dawniej Cavaliery używane były do polowań. Teraz sa psami głównie do towarzystwa.

Pochodzi z Wielkiej Brytanii. To pies żywy i pełen wdzięku, o bardzo miłym wyglądzie. Jest wyjątkowo towarzyski, co pozwala mu dostosować się do każdego otoczenia: dzieci, dorosłych i innych mieszkających z nim pod jednym dachem zwierząt.

- Cavalier bardzo nie lubi samotności - mówi Celina Jakimowicz, właścicielka domowej hodowli psów Domi Pearl. - Jeżeli zostawimy go na długie godziny samego w domu, musimy liczyć się z tym, że będzie szczekał i wszystko drapał. Będzie zwyczajnie bardzo nieszczęśliwy.
Dlatego dobrze jest mu zapewnić towarzystwo, na przykład innych zwierząt. Może to być inny pies albo kot.

Pani Celina ma dwie suczki tej rasy: dziewięciomiesięczną Ginger i dwuletnią Kaję.

- Zawsze uważałam, że taki mały piesek nie jest dla mnie - mówi. - Ale gdy zobaczyłam po raz pierwszy cavaliera, zauroczył mnie do tego stopnia, że podjęłam decyzję o jego kupnie. I nie żałuję, bo to niesamowite pupile. Kochają wszystkich ludzi. Każdy, kto przekroczy próg naszego domu, staje się ich przyjacielem. Są bardzo radosne i uwielbiają się bawić.

Chociaż cavalier to typ kanapowca, który większość dnia spędza na kanapie, ma w sobie dużo energii. Aktywny staje się głównie wieczorem, kiedy to porywa w zęby ulubionego pluszaka i zachęca, żeby ktoś się z nim pobawił. Lubi też bieganie za patyczkiem i piłką. Chętnie bawi się z dziećmi, powinniśmy jednak uważać, żeby nasza pociecha nie zrobiła mu krzywdy. Jest to bowiem pies bardzo mały, ważący od 5 do 8 kg. Poza tym w ferworze zabawy może dojść do podrażnienia jego dużych oczu, lub wywichnięcia rzepki.

Decydując się na kupno psa tej rasy, powinniśmy dowiedzieć się jak najwięcej o jego rodzicach.
- Cavaliery są obciążone genetyczną wadą serca - tłumaczy Celina Jakimowicz. - Kupując szczeniaka zapytajmy hodowcę, czy rodzice pieska byli zdrowi. Zmniejszy to prawdopodobieństwo zachorowania naszego pupilka.

Niedomykalność zastawki mitralnej (MVD) występuje u większości psów tej rasy. Przejawia się tym, że pies coraz szybciej się męczy, ma problemy z oddychaniem, chudnie.

- Raz w roku powinniśmy wykonać u psa badanie serca - radzi pani Celina. - Jeżeli lekarz usłyszy jakieś szmery w jego serduszku dla nas powinien być to sygnał, że nie powinniśmy go rozmażać. Po pierwsze dlatego, że ciąża może pogorszyć stan zdrowia naszej suni, a po drugie po to, żeby nie rodziły się kolejne szczenięta obciążone tą chorobą.

Jeżeli nasz pupil urodzi się bez tej wady, możemy mieć pewność, że będzie nam towarzyszył przez 14-15 lat.

Pielęgnacja cavaliera wymaga regularnego czesania i częstych kąpieli.

- Ich sierść jest gruba, długa i jest jej bardzo dużo - mówi Celina Jakimowicz. - Szczególnie w okolicach uszu może się kołtunić, dlatego powinniśmy psa codziennie czesać.
Psy tej rasy nie wymagają specjalnej diety. Możemy karmić je dobrej jakości suchą karmą. Musimy jednak uważać, żeby psa nie przekarmić. Może się to zdarzyć, bo są łakomczuchami i bardzo lubią smakołyki.

Nie wymagają długich spacerów, są więc odpowiednimi psami dla osób, które nie są aktywne. Mogą mieszkać i w bloku, i w domu z ogrodem.

Jest to pies, który bardzo pokazuje swoje emocje. Zobaczymy u niego i wielką radość, i smutek. Pokaże nam też swoje zniecierpliwienie. Kiedy coś nabroi, zrobi niewinną minę i będzie udawał, że to nie on.
Cavalier chętnie się uczy, zapamiętuje komendy, przyjemność sprawia mu wykonywanie poleceń właściciela.

- Są to świetne pieski do szkolenia na torach przeszkód - mówi pani Celina. - Mogą się na nich wybiegać i poskakać, czyli robić to, co sprawia im radość. Chociaż i tak to, co te psy lubią najbardziej to towarzyszenie swojemu właścicielowi.

Cavaliery bardzo nie lubią samotności. Dlatego dobrze, gdy mieszkają pod jednym dachem z innym zwierzakiem, nawet bardzo dużym owczarkiem niemieckim.